Eigenlijk is de titel verkeerd gekozen, want je kunt pas aftellen als je de datum weet. Die datum in de hopelijk zeer nabije toekomst, de dag dat BAM eindelijk weer bij ons is. Maar a; te lang kan het niet meer duren, want we hebben vanochtend van onze advocaat vernomen dat men afgelopen vrijdag heeft bedacht dat het welletjes is. Dus moeten we het doen met een Don’t call us- we’ll call you. De naam van een hit uit mijn jeugd, heel toevallig.
Dat de dagen van Blaze zijn geteld, had ik ook boven dit stukje kunnen zetten. Leuk voor nekjes die hier lurken. We gaan zeer binnenkort afscheid van hem nemen. Als huisgenoot. Want hij blijft de beste vriend van BAM en ons leenkind. Binnen een week na zijn aankomst in ons gezin zag Ronald Blaze als zijn eigen hondenkind. Want toen we een dag naar Den Haag zouden gaan in verband met de Indië Herdenking wilde hij Blaze meenemen. Niet terugbrengen naar Carla. Want dan zou hij de hond niet met goed fatsoen dezelfde avond nog terug kunnen halen.
Nu hebben we het ook niet over het teruggaan naar zijn eigenares. We wachten gewoon tot we weten wanneer BAM thuisbezorgd wordt of wanneer we hem ergens kunnen halen. Pas dan gaan we overleggen wanneer hij weggebracht wordt en geen seconde eerder. Nu liggen ze samen op de bank te slapen, want Ronald gaat vanavond aan vier nachtdiensten beginnen. De komende dagen zal hij overdag gaan slapen met de telefoon op zijn kussen. En zijn kleding ligt netjes klaar zodat hij er in kan schieten als we het kleine prinsje in ontvangst gaan nemen.
In gedachten tel ik de minuten mee af…..
Dat is lief van je!
Ben je inmiddels al bijna van de blauwe plekken af?
En dan dus de laatste loodjes, en die zijn vast extra zwaar. Hopelijk komt tie heel snel!
Pas de laatste twee weken, dus sinds we weten dat hij terugkomt, hebben we last van hoofdpijn en vermoeidheid. Dan weet je wel waar dat vandaan komt. Maar het einde is in zicht!
Eindelijk..en overal de telefoon meenemen.. 🙂
Er moet altijd iemand thuis zijn. Toen we de politie belden omdat we zaten te wachten op de controle van de sluis, zei de telefoniste dat ik gerust boodschappen kon gaan doen. Ik zou eerst gebeld worden. Ja, ammehoela! Toen minuten later klopten ze op de voordeur!
Maar wat ik niet snap; ze hebben vrijdag te horen gekregen, dat ie vrijgelaten mag worden..dan hadden ze zeker vandaag al kunnen bellen..begrijp dat echt niet.
Ik begrijp er ook niets van hoor. Het is gewoon absurd.
Mijn hand wel, mijn been zal nog even duren denk ik.
Wat lief dat je daar aan denkt.
X
Het heeft aardig wat indruk op me gemaakt hoor. Doe voorzichtig aan!
x
Zo ik zou zelfs de telefoon meenemen als men op in het kleinste kamertje van het huis is.
Het is wat en we wachten mee…..
Xoxo
Er moet altijd iemand in de woonkamer zijn die wakker is. Boodschappen doen of iets in de kliko gooien, kan later.
xoxo
Ik tel geduldig (ahum…) mee af. Dit wordt jullie week! Ik voel het!
Kreeg vanmorgen een teken 😉 Zie mijn tweet haha.
Leuk, die tweet! Het zal vast een goed voorteken zijn 🙂
Gelukkig weten we inmiddels dat we niet lang meer hoeven te wachten, BAM komt eindelijk thuis!!!