Meestal staat Ronald op de foto met zijn hondenkinderen. Op deze foto zie je mijn knieën, Apollo, Fluffy en Popje. We zaten ‘s avonds op de bank, luisterend naar mooie muziek. Zij lagen wat te dutten en ik las een goed boek. Als Ronald er niet is, staat de televisie zelden aan en dan kom ik weer toe aan lezen.

Als ik ‘s ochtends aangekleed naar beneden ga, kijk ik altijd eerst of alles goed is met Apollo. Helaas is het op de foto niet te zien, maar zijn vacht is hier zo mooi rood omdat de zon erop scheen. De foto moest trouwens snel gemaakt worden voordat Fluffy bovenop haar broer sprong. Dat doet ze iedere dag. Popje komt ook kijken, maar die laat het bij een korte begroeting met haar neus.

De meisjes vinden het waarschijnlijk wel jammer dat het afgelopen is met het winterse weer. Ze staan veel minder voor de schuifpui om aan gegeven dat ze naar buiten willen. Fluffy ligt nu liever op de bank en alleen Popje gaat nog af en toe in haar eentje rondsnuffelen in de tuin. Alledrie gaan ze wel bij Ronald zitten als hij op een zonnig plekje in de achtertuin gaat genieten van het fijne weer. Maar erg lang houden ze het niet vol. Hun vader trouwens ook niet. Want als de zon weg is blijkt het toch nog wel wat fris.