Blaffende honden

IMG_6820

Hier in de wijk moet ik vaak langs een door een paar herders bewaakt hoekhuis lopen. Met welke hond ik ook passeer- er wordt oorverdovend geblaft. Van de weeromstuit doet een aan de overkant wonend hondje ook gezellig mee. Laatst zag ik dat een meisje en een braaf klein hondje langs dat huis liepen en ook toen was het een pandemonium in de tuin van de herderliefhebber. Hij zal niet bang hoeven zijn dat zijn televisie gejat wordt, maar ik vraag me af of de buren gecharmeerd zijn van de herrie.

Eerlijk gezegd erger ik me vaak aan blaffende honden. Dat een kleine bezoeker kortstondig tracht mijn veel grotere honden angst in te boezemen, werkt meestal op mijn lachspieren. Daarbij wordt het hondje toch altijd gecorrigeerd door de begeleider. Dat doen mensen op straat bijna nooit. Er is hier iemand die haar blaffende Franse bulldog gelijk in de armen neemt als ik aankom met een hond en meestal werpt men een beschuldigende blik op ons. Want natuurlijk zijn wij de schuldigen.

De herders in het hoekhuis zeggen hoogstwaarschijnlijk dat zij het huis en hun baas bewaken. Of we maar even snel door willen lopen. Dat begrijp ik volkomen en als ik een huis vol kostbaarheden had, zou ik misschien ook blij zijn met bewakers met scherpe tanden. Hier valt niks te jatten. Tenminste, ik ga er even vanuit dat ik niemand de ogen heb uitgestoken met mijn stukjes over boeken, CD’s, melamine en hydrofiele doeken. Dus ik heb geen blaffende hond nodig om eventuele inbrekers de stuipen op het lijf te jagen.

Waar ik me jarenlang wel aan heb geërgerd, is naar wat nu blijkt die ene hond die graag uit zijn stekker ging als ons huis gepasseerd werd. Natuurlijk blafte BAM terug als die hond stond te gillen. Wat zou hij gezegd hebben? Je kunt me lekker niet pakken, want de tuindeur is dicht? Misschien wel Mijn moeder vindt jou een engerd en daarom mag ik tekeergaan. Volgens Martin Gaus is de in ontwikkeling zijnde hond-mens vertaalapp grote onzin, dus ik zal nooit weten wat de in het roze gestoken loslopende chihuahua die eergisteren haast onder Blaze kroop te melden had.

Overigens heeft Blaze wel de irritante gewoonte te blaffen als er iemand komt die hij nog niet van haver tot gort kent. Toen we bij mijn moeder waren, blafte hij tegen mijn zusje en liep vervolgens weg. Niet echt geschikt als waakhond, maar je oren krijgen het zwaar te verduren. Blaze is onze therapiehond, maar we gaan ook aan de slag met hem. Tijdens het wandelen luistert hij perfect als ik Nee! zeg. Voor de aardigheid doe ik dat nog in een paar andere talen, maar ik geloof dat de boodschap uitstekend doorkomt.

Het blaffen in huis is nog een aandachtspuntje en de reden dat ik hem niet lang alleen laat. Hij kan het uitstekend en ik weet dat hij niet tekeer gaat als in onze aanwezigheid op het raam getikt wordt. Maar wat als hij om wat voor reden dan ook gaat blaffen of janken? Wij weten ons omringd door nekjes en die zullen graag een instantie inschakelen en jokken dat er een verwaarloosde hond in huis zit. Het is dat ik weet wat een naargeestig, onbetrouwbaar instituut Jeugdzorg is, anders zou ik eventuele klagers direct kunnen terugpakken. Dat zal ik nooit doen hoor, want ik heb nog enige compassie met de medemens, nekje of niet.

6 gedachten over “Blaffende honden

  1. Linda

    Vind t ook irritant, dat onnodige geblaf..net als gillende kinderen, die roep je toch ook tot de orde..tenminste ik wel..

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Als mensen genieten van ons ongeluk zullen ze zelf ook nog wat akeligs tegemoet zien. Zo werkt karma- daar hoef ik niet aan te doen.
      Xoxo

      Reageren
  2. Tam

    Mijn paps heeft zijn hond niet prettig opgevoed. Noa loopt perfect los. Luistert prima. Maar thuis als ik er ben. Niet normaal. Blaffen springen enzovoorts. Mijn paps woont nu samen en zij heeft Roos een blaffende maar lieve golden ret. Samen blaffen ze voor een kennel. Arme buren van mijn vader Hahah. Eigenwijze man en nu paar blaffende honden erbij. Gelukkig wel een hele lieve leuke vriendin

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Kinderen en honden opvoeden is een zware taak. Je moet constant opletten en nee zeggen. Als je een als ongevaarlijk te boek staand ras in huis hebt gehaald, is de kans groot dat je af en toe een opvoedkundig steekje laat vallen. Ook wij hoor.
      Wel erg voor de buren van je vader en zijn vriendin. Maar jankende en gillende kinderen zijn erger.
      Leuk dat je vader een fijne vriendin heeft!

      Reageren

Laat een reactie achter op chucky1012 Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *