Na dik twee maanden niet wandelen zijn mijn voeten supergevoelig geworden. Iedere ochtend gaan Blaze en ik er minstens anderhalf uur tussenuit. Dat hou ik vol, zelfs met blaren op mijn tenen en kapotte hielen. Nu pas heb ik een idee hoe een wandelvierdaagseganger zich kan voelen. Het doet pijn, maar ik voel het pas echt als ik weer op de bank zit.
Voordat we de deur uitgaan, plan ik een route. Dan gaat er een flesje water mee voor Blaze en wat snoep voor mezelf. Niet voor hem, want Carla geeft me klappen als we Blaze het restaurant binnenrollen. In de tas zitten weer hondenpoepzakjes en een laboratoriumhandschoen, net als een smartphone om foto’s te kunnen maken. Plus een kleine verzameling pleisters.
Het is jammer dat ik geen fraaie voetenfoto’s kan maken om te laten zien dat de geteste voetvijl echt helpt. Het is namelijk net alsof een wild dier zich tegoed heeft gedaan aan mijn pootjes. Ook loop ik heel onelegant. Buiten valt het niet op, want daar loop ik stoer met mijn mattie Blaze. Thuis verwijder ik de pleisters en als de wonden drogen, gaat alles trekken. Het doet pijn, het staat lelijk, maar het kan me niks schelen. Ook voor Blaze heb ik alles over.
Oh jeetje…
Wat vervelend….
Xoxo
Ik plak pleisters en wandel door.
xoxo
Ohhh balen zeg. Ja doet echt pijn he rauwe hielen.
Misschien moet je sneakers aan tot het genezen is. Die zijn niet zo hard en stug op je vel. Fijn dat je zo geniet met Blaze.
Ik ga even zoeken, want ik heb ze nog ergens liggen.
Jemig, kan je nagaan hoe snel je voeten ontwend zijn..de vierdaagse is idd afzien, ziet er gezellig uit, maar waag me er niet aan, is echt topsport!
Ik had niet verwacht dat het zo snel zou gaan!
Auwie voeten. Ken het. Op teenslippers door Boedapest met 40 graden. 1 plek wrijving. Ai Ai.
Hopelijk bouw je wat wandel eelt op x
Mijn hielen zien er gehavend uit. Pleisters erop en wandelen maar 🙂