De afgelopen vier dagen stond ik om acht uur bij Carla op de stoep. De honden hadden allang door dat ik er was. Zodra ze horen dat ik mijn fiets neerzet, beginnen ze te blaffen en rennen ze naar beneden. Daar worden ze aangelijnd en mogen ze mee op stap. Dik twee uur later zijn we terug en kunnen we alledrie gaan dutten. Dolce far niente!

De avond voordat ik de foto maakte, heeft het een paar minuten geregend. Deze ochtend heb ik geprobeerd zoveel mogelijk in de schaduw te lopen. Dat lukt natuurijk niet altijd. Overigens hadden ze voor het fotomomentje net wat gegeten en gedronken.

Als Blaze (aan de zijkant) het water kan inlopen, wil hij graag natte pootjes halen. Maar zwemmen en achter balletjes aan gaan is er helaas niet bij.

Soms staat hij liever aan de kant. Dan gaat hij zijn zus lastigvallen. In weg staan als ze het water uit wil komen. Dan wordt hij gelijk op zijn nummer gezet hoor. Dat blaft Pebbles heel geïrriteerd. Verder trekt ze zich niets van hem aan.

Vandaag gingen we naar het Mallebos. Daar was ik weleens met BAM, maar sinds een lang vermist meisje er begraven bleek te zijn, wilde ik niet meer. Natuurlijk hoef ik niet bang te zijn als ik in het gezelschap van de honden ben. Maar het zit me niet lekker dat er iemand doodsangsten heeft moeten doorstaan. Toch ben ik gegaan, want ik hoopte dat het er wat minder warm was dan op straat.

Toen zagen we dat er een klein hondenstrandje was. Er zwommen twee honden rond en ik heb eerst geïnformeerd of ze nog plek hadden voor mijn hondjes. Je weet toch maar nooit of ze tegen het gezelschap van andere honden kunnen. Nou, het ging werkelijk perfect! Pebbles wil alleen maar een balletje uit het water halen. Blaze ging eerst iedereen begroeten en daarna liep hij steeds een eind het water in. Zo kon hij ook lekker afkoelen na een wandeling van een uur.

Op een gegeven moment kwamen er meerdere honden de hoek om stuiven en toen moest ik even tegen mezelf zeggen dat onaardige honden vast niet los mogen lopen. Zo was het maar net. Er liep van alles rond- een Jack Russell pup, een oudere Deense Dog, een vrij jonge Rottweiler en een herdersoort. Iedereen ging het water in en bemoeide zich nauwelijks met de anderen. Nou ja, Blaze haalde een paar keer de tennisbal uit de mond van het pupje om het aan diens baasje terug te geven.

Het is een eind lopen naar het bos, maar het is wel de moeite waard. Daarbij moeten ze natuurlijk ook een stuk lopen, dat is goed voor hun gezondheid. Daarna lekker zwemmen of pootje baden. Zelf zat ik van onder tot boven onder de modderspetters. Een mevrouw die er was met haar hond gleed uit en kwam toen onder de derrie te zitten. Een schoon jurkje meenemen kan geen kwaad, denk ik. Hier gaan we vaker heen!