De week voordat we op vakantie gingen, heb ik niet met Blaze en Pebbles gewandeld. De hitte maakte het mij onmogelijk om naar buiten te gaan. Toen ik de honden vanochtend ging halen, had ik ze dus al twee weken niet gezien. Wat heb ik ze gemist. We spraken tijdens de vakantie natuurlijk over BAM, maar ook over zijn allerbeste vrienden.
Aan het zwembad zagen we af en toe een klein hondje zitten, onder een ligstoel. Het was verboden, maar de hondjes waren zo klein dat ik denk dat een bijziende opzichter ze niet eens in de smiezen heeft gehad. In het restaurant zat er ook altijd wel eentje. Dan zeiden Ronald en ik steeds tegen elkaar dat we Blaze net zo goed hadden kunnen meenemen.
Misschien gaan we volgend jaar wel dichter bij huis op vakantie en dan kunnen we vast minstens één hond meenemen. Maar goed, dat duurt nog wel even en voorlopig kan ik de honden meenemen wanneer ik wil. Je hebt de sleutel toch zeggen de opa en oma van Blaze en Pebbles. Maar ik kondig mijn komst altijd een dag van tevoren aan en ik gebruik eerst de deurklopper voordat ik er naar binnen stap.
Het was vandaag weer een geweldig fijne wandeling. Meer dan twee uur hebben we rondgelopen. Voor mij was het iets te lang, want zoveel beweging had ik de laatste weken nou ook weer niet gehad. Het voelt zo goed om aan iedere arm een hond te hebben. Ronald weet al dat ik er eigenlijk twee wil hebben. Dan hebben ze nog iets aan elkaar. Maar zolang Blaze er nog is, hebben we genoeg aan eentje.
Aaaaach hoe reageerde ze, toen je ze weer kwam halen?
Blij! En dat was ik ook 🙂
Wat zal je ze gemist hebben. En ja het is een rijkdom om aan elke hand een hond te hebben. Ze hebben inderdaad zoveel aan elkaars gezelschap. En het is zo gezellig in huis. Maar sowieso een hond hebben is al een rijkdom op zich. Dat een mens daar zo gelukkig van kan worden he. Ik ben heel benieuwd wat er allemaal staat te gebeuren voor jullie. Blaze en Pebbles zitten ook in jullie hart, het is groot genoeg. Ben je alweer gewend in Spijkenisse ?
Twee weken zonder de honden- ik heb ze erg gemist. Toch ga ik niet overhaast op zoek naar een nieuw gezinslid. Het zal ons, net als die urn, wel overkomen. Spijkenisse went nooit!
Daar geloof ik ook in. Het komt op jullie pad. Ik zoek ook nooit.
Je zal zien dat Ronald verliefd wordt op een chihuahua of zo. Dat is ook goed. We voelen het wel als het de juiste is.