De zon heeft vaak geschenen, maar door de wind was het buiten toch nog fris. Dus bleven die gewoon op de bank liggen. Hier zie je dat ze met z’n vieren slapen. Wandelen, spelen, eten en dan lekker gaan dutten. Dat laatste wil ik ook wel, maar ik paste niet meer op de bank.

De afgelopen week heb ik weer veel gelezen. Het gewonnen boek van Nicci French was heel anders dan verwacht. De helft van het boek beschrijft een verdwijning en een zelfmoord in 1990. Dertig jaar later wordt alles opgelost. En wel door een heel interessante rechercheur waarover ik wel meer boeken zou willen lezen.

Enne Koens schrijft jeugdboeken die iets beklemmends hebben. Tijdens het lezen bekruipt je het gevoel dat er ieder moment iets verschrikkelijk kan gebeuren. Terwijl het leven van de hoofdpersonen eigenlijk al onplezierig genoeg is. Als ik de boeken twintig jaar eerder had kunnen lezen, was ik een nog bezorgdere moeder geweest.

Van de filosofische boeken van Joke van Leeuwen hou ik ook erg. Dit bijzondere verhaal over een meisje dat alleen achterblijft in een hoog gebouw vind ik zo mooi. Ze was moedig en inventief. Haar manier van denken waarbij ze putte uit de verhalen die ze in boeken had gelezen, gaf me het gevoel dat nare gebeurtenissen niet altijd dramatisch hoeven zijn.

Over Pim Lammers is veel te doen geweest. Daar kan ik niets over zeggen, want ik heb het boek dat zoveel stof heeft doen opwaaien niet gelezen. Wel las ik de geweldige gedichtenbundel die prachtig geïllustreerd is. De gedichten gaan over mensen in alle soorten en maten. Af en toe moest ik hardop lachen en soms werd ik er een beetje verdrietig van. Precies wat goede gedichten met de lezer moeten doen.

Waarschijnlijk is het boek dat ik gisteren uitlas geschikt voor kinderen van een jaar of dertien. Marco Kunst schreef dit geweldige boek over een fataal ongeluk en familiegeheimen. Door de korte hoofdstukken vloog ik door het boek. Maar ook door het verhaal en het feit dat je echt wilt weten hoe het gaat aflopen. Het liet me ook nadenken over schuld en familieverhoudingen.

Het boek van Marco Kunst kocht ik net als dat van Joke van Leeuwen en Pim Lammers omdat ze op de shortlist van de Woutertje Pieterse Prijs van 2023 stonden. Die prijs bestaat al heel wat jaren, dus ik denk dat het me nog een hoop geld gaat kosten, want ik ben onder de indruk van de boeken. Op dit moment moet ik nog twee genomineerde boeken lezen. Fijne week!