Zodra ik opsta, pikt iemand mijn plek in. Hier is te zien dat ze het best vinden dat ik om kwart voor zeven in huis ga rommelen, maar dat zij nog even blijven slapen. Soms laat ik mijn beddengoed nog een paar uur liggen, want dan kan ik zelf nog even een dutje doen.

Dat doe ik niet nu het zo heet is. Als ik vroeg in de avond onder de douche ben geweest en er wordt toch alleen naar voetbal gekeken, ga ik op bed liggen. Dan slaap ik ongeveer anderhalf uur voordat ii snel met Apollo naar buiten ga om daarna doodleuk weer te gaan maffen. Dat bevalt me uitstekend.

Het was een heel gedoe om een foto van mijn schatjes op mijn startscherm te krijgen. Maar op dit kiekje staan ze alledrie. Best een rare foto. Fluffy en Popje willen allebei het balletje van Dotje hebben en Apollo dacht dat het een goed idee was om een zusje in haar wang te bijten. Er viel natuurlijk geen onvertogen woord,

Het was zo heet dat alleen Mika en Amy buten wilden zitten. Maar ja, zij waren de vorige dag naar een festival geweest, dus ze waren wel een beetje gewend aan de hitte. Ronald en ik maakten ons wel zorgen. Hij drukte de kinderen op het hart voorzichtig aan te doen en goed te drinken. Natuurlijk konden ze altijd bellen als ze onverhoopt halsoverkop naar huis wilden.

Gelukkig is alles goed gegaan. Er waren veel vrienden aanwezig n ze hebben veel plezier gehad. Ze lopen net als ik destijds heus niet in zeven sloten tegelijk, maar ik ben altijd weer blij als ze veilig thuis zijn. Dat wordt een leeg nest-syndroom van heb ik jou daar. Mika moet maar thuis blijven wonen tot we naar het bejaardentehuis vertrekken of doodgaan.

Hier word je toch helemaal blij van? Hier wordt regelmatig eten besteld. Zeker nu het eigenlijk veel te warm is om in de keuken te staan. En toch kom het voor dat Ronald uit de ochtenddienst komt om bijna gelijk te gaan koken. Dat hij dat op kan brengen! Dan maakt hij ook nog een heerlijke pasta met een saus vol groenten.

Het enige boek dat ik afgelopen week heb gelezen: het eerste deel van de Silvère/Carlier serie van Havank. Het mysterie van St, Eustache werd uitgebracht in 1935. Die Zwarte Beertjes pocket heb ik niet ter hand genomen, want de letters waren veel te klein. Gelukkig kon ik het boek downloaden.

Was het wat? Kon het de tand des tijds doorstaan? Mensen die serieuze boekenrecensies schrijveb,zetten met grote letters SPOILER ALERT voor hun stukje en dat doe ik ook netjes alhoewel ik betwijfel of er iemand langskomt die dit boek graag wil lezen. Laat ik maar beginnen met zeggen dat iemand die de Havankjes wil hebben om een collectie compleet te maken ze gratis mee mag nemen.

Ten eerste: wat is die inspecteur Silvère toch een ongelooflijke kwezel. Nou, ik begrijp heel goed dat al zijn vrienden/collega’s allang verkering hebben terwijl hij zijn woning deelt met een ouwe zemelaar van een huishoudster, Maar goed: het verhaal. Eigenlijk is het een enorm ingewikkeld plot. Ingrediënten: een weesmeisje met en onbekende achtergrond, een spook, moorden, onderwereldfiguren die zich chique voordoen, ondergrondse gangen, doodgewone personages, een tweelingbroer en natuurlijk het kasteel dat op de cover staat. Straks ga ik beginnen aan een modern spannend boek.

Doe voorzichtig aan met dit warme weer. Doe het rustig aan, zorg dat je een waaier in je tas hebt en drink genoeg water. Tot mijn grote schrik gaat die ellende nog een tijdje duren. Dus ga ik binnen lezen. Fijne week!