Precies een week geleden was de vakantie afgelopen. De auto werd volgeladen en we gingen op huis aan. Maar niet rechtstreeks, want Ronald wilde nog even gaan wandelen. Dat deden we in de Zeeuwse plaats Willemstad. We liepen langs een jachthaven en daarna zochten we een fijne route onder hoge bomen.

Daar was het lekker koel. In tegenstelling tot wat we in Kalmthout meemaakten, werden we gegroet door de wandelaars, met en zonder hond. Het was een behoorlijk eind en Apollo redde ht net. De meisjes vinden alles best, ,aar zij zijn dan ook nog geen vijf jaar oud. Zij vonden het geweldig. Hun broer trouwens ook hoor.

James Patterson is een veelschrijver die gebruikt maakt van de diensten van auteurs die meestalnit erg bekend zijn. Dat worden ze uiteindelijk wel. Dit boek, 23 1/2 Lies, is een verzameling van drie korte verhalen. Meestal vallen die en beetje tegen, zulke tussendoortjes. Dat viel reuze mee.

Het eerste verhaal was deel 23,5 uit de Women’s Murder Club. Deze keer stond rechercheur Lindsay Boxer centraal. Wat hierin werd ontdekt, zal zeker terugkomen in verdere verhalen. De serie zal ik blijven lezen, want ik hou van de verhaallijnen over de vier verschillende vrouwen.

In nummer twee maakte ik kennis met een Texas Ranger. Klinkt erg stoer. Een zeer spannend en met veel vaart geschreven verhaal dat wat mij betreft een vervolg mag krijgen. Er bleef namelijk nog een los draadje over en ik ben wel gecharmeerd van de hoofdpersoon.

Het laatste verhaal zat vol twists. Het gebint al in de eerste bladzijden als een kunstenaar tot zijn grote verbazing een klusje aangeboden krijgt waar hij geen schetsen voor hoeft te maken. Net als je denkt dat het een tikkeltje voorspelbaar wordt, gebeurt er weer iets onverwachts.

Door de 448 bladzijden was ik zo heen! Inmiddels lees ik deel vier van een serie over bejaarden die moorden oplossen. Dat is veel leuker en grappiger dan je ou denken. Fijne week!