Boeken: M.J. Arlidge

2013-09-23 16.28.42

Mijn vriendin Anita was de eerste die me op het spoor bracht van de Britse auteur M.J. Arlidge. Hij is de bedenker van de Helen Grace serie, boeken over een inspecteur van de politie in Southampton. De zes delen plus een kort verhaal hebben me heel wat uurtjes slaap gekost. Uitstekend bij het tegengaan van een leesdip dus. Wie van plan is om de boeken te lezen kan ik aanraden te beginnen bij nummer 1 en de novelle No Way Back voor het laatst te bewaren. Tegen de tijd dat je hieraan begint denk je alles over Helen te weten en dan is de informatie die je krijgt een leuke aanvulling.

In het schrijven van recensies ben ik niet goed. Natuurlijk weet ik best wat ik wel en niet kan prijsgeven, maar ik heb er zelf moeite mee als ik al voor de eerste bladzijde weet wat er gaat gebeuren. Boeken en films hoeven voor mij niet ingeleid te worden door een verhaaltje op de achterkant of een kort stukje dat een betaalzender erbij levert. Ooit zag ik een film waarin de bankrovers FBI agenten bleken en dat leverde een leuke verrassing op. Een toen ik las waarover een goed ontvangen Nederlandse thriller las wist ik na het lezen van de achterkant al wie het gedaan had. Althans, dat gokte ik en het bleek nog zo te zijn ook.

Wat ik wel durf te verklappen is dat Detective Inspector Helen Grace een dame is met een bijzonder verleden. Dat komt uitgebreid aan de orde in de boeken,. Het zijn dus geen verhalen waarin alleen het oplossen van een misdaad centraal staat. Zelf ben ik me tijdens het lezen ook gaan hechten aan haar collega’s. Eigenlijk had ik direct het gevoel dat de boeken uitstekend verfilmd zouden kunnen worden. Dat is niet vreemd, want de schrijver werkt al jaren voor de Britse televisie. Het zou me niet verbazen als iemand aan de haal gaat met de verhalen, want ze zijn uitstekend verfilmbaar.

Met de speurneuzen van Agatha Christie was behalve dat ze wat pedant, ouderwets en tuttig waren niet veel mis. Met Helen Grace gaat het eigenlijk helemaal niet zo goed. Ze stort zich helemaal op haar werk en daar komt ze helaas behoorlijk veel tegenwerking tegen. Ook de mensen waarmee ze nauw samenwerkt ondervinden dat en ik denk dat het nog heel wat Internationale Vrouwendagen zal duren voordat bepaalde vooroordelen in de prullenbak liggen. Het klinkt allemaal heel geloofwaardig en ik weet zeker dat ik in een volgend leven niet bij de Hermandad zal aansluiten.

De boeken spelen zich af in Southampton. Daar ben ik helaas nooit geweest. Maar ik weet wel iets van het Engelse voetbal en ik kon de verwijzingen naar de plaatselijke club die een tijdje Ronald Koeman als trainer had dan ook begrijpen. Mijn man is een paar jaar geleden  in Southampton geweest en hij had nog heel wat foto’s. Altijd leuk om naar te kijken terwijl je aan het lezen bent. Als ik me ooit korte stedenreizen kan permitteren zal ik zeker gaan naar plaatsen waar mijn lievelingsboeken gesitueerd zijn.

De verhalen zijn behoorlijk heftig en soms gruwelijk. Maar je hoeft als lezer ook niet echt te begrijpen wat een misdadiger drijft. Het feit dat ze er zijn is al erg genoeg. Na zeven delen zit ik met smart te wachten op het volgende boek. Op 18 mei zal het uitkomen en ik hoop dat ik het dan snel te pakken krijg. Wie aan de serie wil beginnen kan het best op Goodreads kijken wat de volgorde is. En vooral zorgen dat je een week lang verder weinig afspraken buitenshuis hebt.

 

4 gedachten over “Boeken: M.J. Arlidge

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *