Bootje

1044B627-B989-4327-BA0D-4FE69B8E0A1C

Vanochtend was het zo koud dat ik in eerste instantie geen zin had om te wandelen. Maar het hoort erbij als je een hond hebt, dus trok ik een winterjas en warme laarzen aan. Aan Blaze heb je geen lastige wandelaar, want hij loopt netjes naast me en als hij eens afgeleid is, kan ik hem met één woord corrigeren. Zo heb ik alle gelegenheid om een beetje om me heen te kijken. Dan kan ik zwaaien naar een ex-leerling die rijschoolinstructeur is en naar langsfietsende kennissen wuiven.

Of kijken of ik nog rare dingen om me heen zie. Bekvechtende bejaarden, kinderen die met open mond een kaasstengel wegwerken, fietsers die luidkeels telefoneren, automobilisten die voetgangers op het zebrapad bijna aanrijden en nekjes die inmiddels een wervelblessure zouden moeten hebben opgelopen. Vandaag zag ik tijdens de wandeling weer eens iets waar ik vol verbazing naar heb gekeken.

Op een grasveld zag ik een roeibootje liggen. Het ding oogde alsof het er al maandenlang lag. Heel vreemd dat nog niemand het bootje in de fik had gestoken of kapot getrapt. Als ik aan het water woonde, zou ik het bootje best willen hebben. Het deed me denken aan het vaartuig waarmee een schoolvriendin en ik een keer zijn gaan varen. Zij zorgde voor het vervoermiddel, ik haalde twee pakjes sigaretten en een doosje lucifers. Tijdens de lange roeitocht rookten we allebei een pakje leeg.

Dat onze moeders dat nooit hebben gemerkt, verbaast me nu nog. Waarschijnlijk paften we een beetje zonder erg diep te inhaleren. En ik meen me te herinneren dat ik de laatste peuken helemaal niet meer zo lekker vond. Daarna hebben we het ook niet meer gedaan. We gingen nog weleens roeien, maar dan namen we lekkers mee uit de snoepwinkel bij haar aan de overkant. Bijna alles kostte een cent en mijn record kauwgomballen in je mond proppen staat al jaren op het destijds gevestigde record van 15.

4 gedachten over “Bootje

  1. Linda

    Nou ja, lijkt wel of ie op land is gesmeten, dor een vloedgolf, maar zo hard waait het toch niet. Ieder 1 pakje, hahahaha jemig dat je niet groen en geel zag van de misselijkheid! 😉

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Geen idee hoe he bootje daar terecht is gekomen. Er is wel een sloot achter de struiken hoor.
      Ja, getver- ik word nog misselijk als ik er aan denk 🙂

      Reageren
  2. chucky1012

    Zo dan men ziet soms de vreemde dingen op de meest rare plekken.
    Ik kocht als kind ook altijd zo goedkoop snoep bij het snoepwinkeltje vroeger aan het einde van de straat.

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Dan denk je: hoe kant dat daar? En vooral: waarom? Het is maar goed dat we geen ouderwetse snoepwinkel in ed buurt hebben!

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *