Dag 1634: Pesten

 

Pesten of opvoeden? :)

Pesten of opvoeden? 🙂

Over pesten heb ik het wel vaker gehad. Zelf heb ik er nooit last van gehad en daarom heb ik geen idee hoe ik zou moeten handelen als het mijn kind overkomt. Natuurlijk vraag ik regelmatig of hij weleens getuige is van pesterijen en of iemand hem ook lastigvalt. Iedere keer ontkent hij dat stelling, net zoals hij altijd zuchtend nee, mam antwoordt op mijn vraag of hij gay is.

De afgelopen weken hebben we naar twee verschillende televisieprogramma’s gekeken die over pesten gingen. We waren allemaal verbluft, boos en behoorlijk pissig. Maar we weten al tijden dat er bij het kind op school ook enorm gepest wordt. Inmiddels kennen we al drie kinderen die het niet meer aankonden en naar een andere school zijn verkast. Alle drie ouderparen kregen te horen dat hun kind het er zelf naar gemaakt had.

De school staat overigens als goed te boek. Je zou bijna denken dat het er tegenwoordig bij hoort, dat pesten. Sinds ik die vergelijking van het verfrommelde A4-tje heb gehoord dat duidelijk maakt wat voor impact pesten op de lange termijn heeft, realiseer ik me dat het heel veel kinderen voor altijd beschadigt. Het doet me pijn dat die twee prachtige meiden klappen kregen en dat die aardige jongen af en toe het gevoel had dat hij zijn leven niet zeker was.

Het wordt allemaal gekker en gekker. Dat kinderen op de voetbalclub door medespelers volkomen afgebrand worden, wist ik al. Dat trainers niet ingrijpen en soms zelf te ver gaan, is de reden dat het kind niet meer voetbalt. We waren de enige ouders die meer deden dan hardop klagen in de kantine. Toen we er in een farce van een gesprek niet uitkwamen, zijn we maar vertrokken. En hebben we als boeren met kiespijn gelachen om het anti-pest beleid dat opeens op de website stond.

Op scholen zien ze de bui ook al hangen. Als Dennis Weening en Johnny de Mol zich ermee gaan bemoeien en in hun kielzog een cameraploeg vastlegt wat er zoal mis is, komen er opeens werkgroepen  bovendrijven. Die verzinnen de mooiste plannen van aanpak om pesten tegen te gaan. Zoals kanjertrainingen die kinderen meer zelfvertrouwen moeten geven opdat zij na een gedegen cursus don’t fuck with me gaan uitstralen. Vanuit Finland komt een aanpak die gericht is op de hele klas.

Tja, of dat zin heeft….. De schoolleiders schijnen er gewoon poep aan te hebben en zij isoleren een gepest kind gewoon. Dat mag zonder onderwijs genoten te hebben toetsen maken in de bezemkast en wachten tot er een andere school gevonden wordt. Voorlopig hebben de ouders van kinderen gelijk gekregen toen zij naar de rechter stapten om de beelden van hun pestende kinderen van de televisie te houden. Zo, slecht gedrag loont dus. En het gepeste kind meldt zich van ellende ziek.

De ouders, die zou ik graag een pak rammel geven. Alsof het nog niet erg genoeg is dat hun pleuriskind zich gedraagt als een tiran. Nee hoor, dan gaan ze het gewoon beschermen. Want de hele wereld mocht eens zien hoe verrot je kroost is. Nou wil ik best geloven dat sommige mensen worden geboren met een akelige kronkel in het hoofd. Maar mij maak je niet wijs dat je je kind niet kunt aanleren zich sociaal te gedragen. Hun nare gedrag vertonen zij namelijk meestal al voordat ze in de puberteit geraken en doof en blind zijn voor iedere correctie.

Hoogstwaarschijnlijk moet je je d als ouder ook sociaal gedragen en een duidelijke voorbeeldfunctie hebben. Daar zal ‘m de kneep wel in zitten. Er zijn namelijk geen enge kinderen met leuke ouders. Er is weinig waarvoor ik mijn hand in het vuur wil steken, maar hier geloof ik heilig in. Daarom heb ik een heleboel vragen bedacht die zouden kunnen vertellen of mijn kind dan misschien een pester is. Misschien kan hij me aardig voor de gek houden, maar als ik er lucht van krijg, zal hij er behoorlijk van langs krijgen.

Toen ik in de krant las  dat iedere school een anti-pest coördinator gaat krijgen, heb ik heel smalend gelachen. Bij het kind op school loopt ook zo iemand rond en die zit waarschijnlijk de hele dag duimen te draaien.  Daarbij is pesten tegengaan in principe een taak van de ouders. Misschien denken de opvoeders van letterlijk en figuurlijk pestkinderen wel dat dergelijk gedrag impliceert dat je het ver zal schoppen in de maatschappij- omdat brutalen de halve wereld hebben.

Ze zeggen dat mensen te verhinderen kinderen te krijgen niet helemaal van deze tijd is en ergens las ik zelfs dat het fascistisch zou zijn. Maar ik vraag me steeds vaker af waarom er zo’n enorme discrepantie is tussen zelf kinderen werpen en kinderen adopteren. Mijn man en ik zouden op grond van de staat waarin onze keukenkastjes verkeren direct afvallen voor een adoptietraject. Toen ik stopte met de pil kwam er niemand aan de deur om mij te onderwerpen aan een diepgaand onderzoek naar mijn verstandelijke vermogens.

Hoeveel televisieprogramma’s moeten er nog over pesten worden gemaakt tot een geleerde oppert maar eens wetenschappelijk te onderzoeken in hoeverre de opvoeders een rol spelen? Tegenwoordig komt John Williams op bezoek bij mensen die schaamteloos vertellen dat zij in een krot leven of gigantische schulden hebben. Entertainment als Het Familiediner en Het spijt me legden bloot hoeveel pesterijen er in gezinnen plaatsvinden. Als je moeder zich kleedt als een overjarige sloerie komt Gordon bij je op bezoek. Welke BN-er werpt zich op als presentator van Help, ik heb een pestkind?

3 gedachten over “Dag 1634: Pesten

  1. Sonja

    Pesten,… vertel mij wat. Niet alleen kinderen pesten, volwassen mensen kunnen er ook alles van.
    Collega’s die je elf jaar lang “gebruiken”… als je wat eet, gelijk commentaar krijgt dat ik nog wel een dikkere kont krijgen dan ik al had… dat je gevulde BH’s moet gaan dragen, omdat de kerels niet tegen puntjes kunnen! ETC ETC ETC Ik heb gelachen als een boer met kiespijn, maar diep van binnen heeft het mijn pestverleden behoorlijk opgerakeld en ben ik dus in een Burn-Out terecht gekomen.
    De zgn sloerielaarzen (ja echt waar, dat was een vrouwelijke collega die dat zei) maar de deur uit gedaan.
    Mensen weten niet wat ze bezield als ze woorden naar iemand gooien! Jij weet niet wat iemand heeft meegemaakt in haar jeugd. Daar waar het thuis niet veilig was, was het op school ook al “onderduiken”.
    Gedane zaken nemen geen keer, maar je bent getekend voor het leven… dat beseft niemand (behalve als je zelf ook gepest bent).
    Ik zou graag alle scholen in Nederland rondgaan en als “ervarings-deskundige pur sang” mijn verhaal, maar ook mijn verdriet laten voelen. Laten we daar eens een potje geld bij zoeken ter financiering en ik ga morgen al aan de slag!

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Vergeet ik helemaal dat volwassenen er ook wat van kunnen. Jeetje, wat zullen die griezels hun kinderen meegeven?
      Het feit dat ik zelf niet gepest ben, houdt niet in dat ik me er niet druk om maak. Want op deze manier houdt het nooit op.

      Ik vind het heel erg dat jij zulke vreselijke ervaringen hebt. En vraag ik me af wat die mensen bezielt. Voelen ze zich dan beter? Hebben ze er plezier in? Ik snap het gewoon niet.

      Reageren
    2. Janie

      Je woorden raken me diep. De reden hiervan is omdat ik volledig begrijp wat jij hier neerschrijft. Ik ga graag met je mee als het potje geld gevuld is. Na al die jaren kan ik eindelijk beter praten over pesten, gepest worden en alle gevolgen daarvan.

      Liefs Janie

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *