Dag 1728: The Thankful Project #15

IMG_3906

Nee, nou wordt ‘ie mooi, dacht ik op z’n Ome Joops toen ik nummer 15 zag. Het mooie Engelse woord annoyance heb ik vertaald naar irritatie en dat heb ik weer naar eigen idee ingevuld. Een irritatie waar je toch dankbaar voor bent. Dus niet die designer heels die letterlijk irriteren en voor blaren zorgen. En ook dat lichte gevoel van ergernis als de zon uitbundig staat te schijnen niet. Dankbaar zijn voor iets dat letterlijk of figuurlijk wringt, lijkt onmogelijk. Maar is het natuurlijk niet als je echt overal een sprankje plezier uit weet te persen.

Hier komt ‘ie: ik ben uiterst dankbaar voor de irritatie die in me opkomt als ik voel dat die befaamde vrouwelijke intuïtie weer opspeelt. Het ergert me dat ik last heb van wantrouwen op het eerste gezicht. Want ik heb er een paar keer flink naast gezeten. Daarbij vind ik dat je iedereen een kans moet geven. Maar ik ben wel blij met de alarmbelletjes, want een gewaarschuwd mens telt nog altijd voor twee. Dus enerzijds geneer ik me voor die snel opkomende gevoelens met een tikje negativiteit, aan de andere kant ben ik dan goed op mijn hoede.

Ooit had ik het met iemand die op een iets te opdringerige manier contact probeerde te leggen. Omdat ik toch geen behoefte had aan een extra hartsvriendin verkoos ik het gevoel van onbehagen weg te stoppen. Het is mogelijk vriendschapsbanden te onderhouden zonder je diepste gevoelens direct op tafel te leggen. Uiteindelijk bleek mijn voorgevoel juist te zijn en was ik dankbaar voor de waarschuwing van mijn onderbewustzijn.

Ja, enige zweverigheid is mij niet vreemd. Daarom ben ik ook in het bezit van Het Boek met alle Antwoorden, in de De Liefde editie. Dit boek met een paar honderd korte antwoorden op minstens duizenden vragen staat al jaren in de kast. Misschien heb ik het cadeau gekregen, wellicht heb ik het zelf aangeschaft in een vlaag van verstandsverbijstering. Want het is natuurlijk grote onzin, die verzameling antwoorden.

Het is geschreven door een kunstenares, ene Carol Bolt uit Seattle. Die heeft haar idee helemaal uitgemolken en er zijn maar liefst zeven boeken vol antwoorden. Alhoewel ik stiekem The Literary Book of Answers zou willen hebben omdat ik gek ben op citaten, zou ik iedereen willen afraden erin te trappen. Je wilt echt niet weten welke antwoorden ik kreeg toen ik zojuist wat vragen op liefdesgebied stelde. De antwoorden waren zoals men dat zo mooi zegt spot on, maar zonder de raad op te volgen, gaat het ook. Hoop ik dan maar.

Voordat je het weet, raadpleeg je zo’n antwoordenboek als je in de supermarkt twijfelt tussen spinazie en witlof. Enkele seconden geleden vroeg ik me af of ik de was zou moeten ophangen. Antwoord: Zet er wat meer druk achter. Tja, dan ga je wel twijfelen hoor. Of deze toen ik stilletjes Wordt Feyenoord dit seizoen kampioen? dacht: Wacht een week. Komen Alex en Fernando Torres wellicht? Of gaat dat keepertje die jarenlang is uitgelachen door mijn mannen het doel brandschoon houden?

Maar de belangrijkste vraag slaat natuurlijk op de irritatie die in me opkwam toen ik twijfelde of ik iemand in mijn omgeving moest toelaten. Bij twijfel niet doen, ik weet het. Dat is een beter antwoord dan een zinnetje uit een boek dat heel uitgekiend is samengesteld. Alle horoscoopmakers voor kranten en tijdschriften zouden er een puntje aan kunnen zuigen. Goed, ik legde het boek naast me op de leuning van de bank, formuleerde een vraag en friemelde wat aan het boek voordat ik met mijn duim van onder naar boven langs de bladzijden gleed. Vraag: Wat had ik moeten doen toen X me aansprak? Het antwoord staat hieronder.

IMG_3905

6 gedachten over “Dag 1728: The Thankful Project #15

  1. Tam

    hihih Fantastische antwoorden! Irritatie is een lastig iets, vaak een spiegel van het één of ander waar ik persoonlijk liever bij uit de buurt blijf, hahah dus ook bij mijzelf.

    Reageren
  2. Nicoline

    Pffff, dit is een moeilijke. Ondanks jouw voorbeeld zou ik het niet kunnen verzinnen: een irritatie waar je toch dankbaar voor bent.
    Waarschijnlijk lig ik vannacht wakker van het piekeren of ik echt niet iets kan verzinnen.
    Hah! Dat is ‘m: dankbaar voor mijn doorzettingsvermogen om hoe dan ook iets af te maken of iets proberen te bereiken, hoe moeilijk ook! Nailed It! Yeah! 🙂
    Xx

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ja, dit vond ik ook een rare hoor. Heb het gevoel dat ik me in allerlei bochten moest wringen om iets te verzinnen. En kijk nou eens: je hebt er zelf ook eentje bedacht. En het zou best kunnen dat je eigenlijk heel goed bent in het zoeken van oplossingen als je onder druk staat. Wie krijgt er nou iets voor elkaar als ‘ie er maanden over kan nadenken? (Eh, dit slaat natuurlijk niet op raketgeleerden hè)
      xx

      Reageren
  3. Nicoline

    Nou, een raketgeleerde ben ik zeker niet nee.
    Tja, soms kan ik zo hard iets proberen, of perse iets af willen maken terwijl het niet lukt, dat ik er bloedchagrijnig van wordt. Zo chagrijnig dat ik niet eens meteen blij ben dat het er eindelijk op zit of eindelijk wel gelukt is. Dat gevoel komt achteraf pas, soms pas veel later hoor. Maar ik ben wel blij met mijn doorzettingsvermogen. Dus voor mij is dit het ultieme irritatie waar ik toch blij mee ben.
    Xx

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Hard proberen doe ik meestal als het om stupide klusjes gaat. Dan ga ik heel verbeten aan het werk. Als het belangrijk is, kan ik nog weleens dichtslaan. Ik ben een ongelukkige mix van uitsteller, perfectionist en lui kreng. Soms denk ik dat ik alleen een doorzetter ben als het om mijn relatie gaat. En bloggen:)
      xx

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *