Dag 1788: Natuur

image159-e1414700149691

Die flauwe testjes die ik telkens tegenkom op mijn Facebook tijdlijn bevatten altijd wel vragen die ik onmogelijk kan beantwoorden. Blijkbaar heb ik zulke vreemde voorkeuren dat ik van de schaal zou afkukelen wegens te extreem. Althans, volgens de bedenkers van die tests. Die ik iedere keer weer braaf doe. Terwijl ik echt wel weet dat ik een hondenmens ben en niet geschikt ben voor een jaartje backpacken. Ook dat ik in het verleden vriendschappen makkelijk liet verwateren terwijl ik nu graag al die lieverds wil vasthouden. Vroeger dacht ik dat het niet in mijn aard lag om gezellige dingen met een groep vrouwen en een enkele man te doen. Tegenwoordig kijk ik ernaar uit.

Alhoewel de kaartlegging van Tamara me ontroerde, blij maakte en een tikje geneerde, weet ik voor het maken van de test al wat de uitkomst gaat zijn. Soms zit ik er iets naast, maar dat zal vast komen omdat mijn antwoorden niet gegeven konden worden. Zoals wat mijn droomvakantieplek is of waar ik van mijn pensioen wil gaan genieten. Er staan allemaal van die sociaal gewenste keuzes aangegeven. Nee, ik wil niet door de outback, pampa of woestijn reizen. En ook niet logeren in een leuke boshut, op het strand of in de bergen. Eigenlijk wil ik zo weinig mogelijk met de natuur geconfronteerd worden.

Nou geniet ik oprecht van alle prachtige Instagramfoto’s die in de tuin of tijdens lange wandelingen gemaakt zijn. Op een beeldscherm is de natuur prachtig. Maar in het echt ruikt het vaak vreemd, sta je regelmatig in de verdekt opgestelde drollen en stikt het van het ongedierte. In één van mijn oudste herinneringen zit ik in een oud kinderbadje dat mijn moeder op het grasveldje in de tuin had gezet. Er zal vast iemand tegenover me hebben gezeten, want ik zie het water over de rand klotsen. Het wat dorre gras werd steeds natter en modderiger en tot mijn grote schrik kwamen er regenwormen naar boven. Brrrr- wie weet ben ik daarom vies van gras.

Doe mij maar een fijne vakantie in een omgeving van beton. Lekker de hele dag musea bezoeken, gezellig uit eten gaan en op een terras zitten tot ik omval van de slaap en de indrukken die de stad op mijn netvlies heeft achtergelaten. Geen snelle lunches op een parkbankje, want daar staat altijd een onwelriekende vuilnisbak op een stukje gras dat naar hondenplas ruikt. Picknicks zijn helemaal uit den boze. Als ik me bedenk dat ik op een dun kleedje op een onhygiënisch grasveld zit, is zelfs mijn niet geringe eetlust binnen een vloek en een zucht verdwenen.

Het klinkt allemaal best een beetje neurotisch of op zijn minst zielig. Het is maar goed ook dat ik BAM heb. Hij zorgt ervoor dat mijn natuursmetvrees binnen de perken blijf. Met hem loop ik door het gras omdat hij nou eenmaal graag een groen toilet heeft. Tot nu toe is het me gelukt om niet in het afval van een andere hond te gaan staan, maar met de waterdichte laarzen hoeft dat geen catastrofe te zijn. Even de tuinslang erop en door een plasje water met een scheut Dettol erin lopen en ik hoef mijn schoeisel niet in de kliko te gooien. Gras zal waarschijnlijk nooit wennen en misschien kan ik mijn huisgenoten ervan overtuigen dat ik een soort allergie heb die  ook opspeelt als er teveel voetbal op televisie is.

image160

6 gedachten over “Dag 1788: Natuur

    1. Pippi Bericht auteur

      Ja, jij gaat toch regelmatig wandelen met je moeder? Tegenwoordig kan ik wel over gras lopen. Maar alleen met afwasbare laarzen en lieve niet als het nat is:)

      Reageren
  1. Nicoline

    Ik ben altijd erg blij als mensen aangeven dat zij vooral van steden houden, of van het strand. Dan blijven mijn favoriete plekken tenminste rustig. 😉
    Hoewel ik nog een paar stedentrips op mijn verlanglijst heb staan, zal ik die echt niet langer dan drie dagen bezoeken. Anders wordt ik hyper van de drukte.
    Nope, ik ben dus wel van de toendra’s, bossen, bergen, rivieren, meren, zee, bbq op het (grind)strand, dat soort werk. Lopend of varend, niet fietsend. Maar…. ik haat kamperen. Moet wel in een goed bed slapen. Liefst in een B&B, altijd leuk om bij mensen thuis te zijn. Die vertellen vaak waar de mooiste plekken zijn omdat ze daar de tijd voor hebben.
    Xx

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Over mij zal je niet struikelen als je tijdens je vakantie de mooiste natuurgebieden aandoet, want ik ben gewoon gek op beton.
      Ik heb een paar keer gekampeerd en ik vond het vreselijk. In een B&B verblijven is inderdaad erg leuk. Zeker als ze een cooked breakfast serveren!
      Xx

      Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Als ik kinderen op zo’n poepveldje zie spelen, word ik gewoon misselijk. Maar jouw gazon is natuurlijk erg mooi!

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *