Dag 1807: Kindertelevisie

image156

Vroeger was echt niet alles beter. Toegegeven, een puber in huis zorgt nog weleens voor trammelant. Als ik vergeten was dat ik zelf ook de hoofdprijs niet verdiende toen ik (bijna) vijftien was, zou ik de hele dag aan zijn voorhoofd voelen om te checken of wel lekker is. Maar hij is vaak genoeg ook heel erg lief. Dan wordt er een kopje thee voor me gezet en komt hij gezellig naast me naar een film kijken. De typische puberdingen die hij doet, zal ik later vertellen- op dit moment lijkt me dat namelijk niet zo verstandig.

Natuurlijk kan ik met weemoed terugdenken aan de tijd dat hij nog echt klein was. Toen ik laatst bij mijn vriendin op kraamvisite was, mocht ik de baby vasthouden. Dat was een beetje eng, want ik ben het niet meer gewend om zoiets kleins en breekbaars bij me te hebben. Het weegt bijna niks en het is zo afhankelijk van de goedheid en het gezonde verstand van de mensen om hem heen. In het begin dacht ik dat ik het een paar minuten zou volhouden, maar ik legde hem pas terug in de box toen we gingen eten. En daarna tilde ik ook zijn grote zus nog uit haar kinderstoel- eigenlijk verbaasde ik mezelf.

Dus nu mag ik toegeven dat ik kinderen soms wel leuk vind. Het scheelt enorm dat ze lieve ouders hebben. Dan heeft zo’n kind toch net een streepje voor. En als ik oma word, zal ik vast heel aardig voor het kroost van mijn kind zijn. Dat zal voorgelezen worden tot hij of zij zelf kan lezen. Waarschijnlijk ook nog daarna,want dat heb ik met mijn eigen kind ook gedaan. En ik ga er dan mee naar musea en de dierentuin. Een middagje naar het kinderspeelparadijs is een leuk klusje voor opa.

Als dat kind hier over de vloer is, wacht ik een dagje met het lezen van mijn e-books en bloggen doe ik pas als er zelfstandig gekleurd of gespeeld wordt. Misschien kan ik het niet waarmaken, maar ik laat mijn kleinkind niet hele dagen voor de buis hangen omdat zoiets lekker makkelijk is. Het is weleens handig, zeker als er meerdere kinderen zijn die ook verzorgd moeten worden. Overigens heb ik mijn kind met mate laten kijken. Hij mocht echt weleens een uurtje suffen voor de televisie.

Maar ik bleef er altijd bij. Wat heb ik me geërgerd aan die afgrijselijke Teletubbies en die flauwe Alfred J. Kwak. Van Pokémon werd ik niet erg blij en ik heb nog steeds een grote hekel aan Dora. Al die ongein heb moeten aanhoren en -zien en ik moest mezelf streng toespreken en zeggen dat het vast erg educatief was allemaal. Dat ik bij het kind in de buurt bleef, bleek goed te zijn toen hij wel erg enthousiast was over Shin Chan, een vuilbekkend rotventje met rare manieren. SpongeBob vond hij zo geweldig en toen heb ik hem maar afgeleid met Bob de Bouwer en heb al die machines gekocht.

Maar we keken ook samen naar Sesamstraat en Die Sendung mit der Maus. Dat was onderhoudend en leerzaam tegelijk. De beste herinneringen hebben we allebei aan Buurman en Buurman. We lagen krom van het lachen op de bank, zeker als we zagen dat er dingen gebeurden die zijn niet erg handige vader ook op die manier had kunnen doen. Nadat er met veel vloeken en tieren toch een leuk IKEA tafeltje stond, zeiden we heel pesterig A je to, Ronald tegen hem. Die kon daar dan echt niet om lachen. Vandaag was het kind weer ziek thuis. Misschien heeft hij wel zin om morgenochtend samen met zijn moeder naar het Volledige Werk van de Tsjechische buurmannen te kijken.

4 gedachten over “Dag 1807: Kindertelevisie

  1. Sonja

    Het is wat, tv. Ik ben er zelf ook verzot op.
    Dus dat we hier vaak er ons mee vermaken is nog niet zo erg. Wat ik wel idioot vind waren de series van Comedy Central. Soms mij te vunzig.
    Yuri is een nuchtere jongen, dus zal er niet zo snel in meegaan in die rare opmerkingen,

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Zelf kijk ik niet erg vaak nar de televisie, maar ik ben wel verzot op Netflix. Kan ik tenminste reclameloos kijken op momenten dat het mij uitkomt.

      Reageren
  2. Myrna

    Tyler heeft het nu nog over Shin Chan , zo van mam dat je mij dat hebt laten kijken want het was best grof. En ja Sponge Bob kan hij zich nu nog om bescheuren. Hij is er netjes onder gebleven want elke keer als ik per ongeluk vloek of iets zeg dat niet echt door de beugel kan krijg ik het ongezouten te horen. Ik kan soms nog wel ongenuanceerd uit de hoek komen, hoe komt mijn kind zo netjes hahaha.

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Shin Chan zou verboden moeten worden! Ik had pas goed door dat het zo erg was toen Mika zo hard ging lachen. Het was gelijk over!
      Bijzondere zoon heb je. Hier hoor ik ook weleens “Vind je jezelf echt een goede moeder?” Nee, natuurlijk niet. Maar ik ben wel de enige die hij heeft en hij zal het ermee moeten doen!

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *