Dag 1879: Electro

IMG_20150120_191905

Het lucht altijd op als ik zie dat ik spullen heb bewaard die gewoon de kliko in kunnen. Vanochtend zijn de zwarte bakken weer geleegd en morgen ga ik er eentje helemaal volplempen met rotzooi. Waarom manlief twee verpakkingen van media boxen en een doos waarin een router heeft gezeten, meende te moeten bewaren in de spelletjeskast, weet hij inmiddels ook niet meer. Hij denkt waarschijnlijk als een struisvogel- als hij het niet ziet, is het weg. Zo ligt er op de zolder nog een oude wasmachine of droger die hij tijdens de verhuizing met zijn verwekker achter een schot wegwerkte. Hij heeft het niet van een vreemde.

Maar ik begin het zat te worden en dat betekent dat ik ook de hand in eigen boezem moet steken. Want ik heb de idiote gewoonte om de kartonnen dozen waarin nagellak werd verstuurd te bewaren. Want je weet maar nooit of ik een doos kan gebruiken als ik zelf iets moet opsturen. Dat doe ik natuurlijk niet zo vaak en dus stapelen de verpakkingen zich op. Dat moet bijna allemaal weg. Er zijn van die dagen dat ik een allesbrander zou willen hebben, want een kliko zit zo propvol.

Het lijkt me heerlijk om straks weer een opgeruimde en zeer overzichtelijke spelletjeskast te hebben. Of we de meeste veel zullen gebruiken, waag ik helaas te betwijfelen. We spelen hier wel spelletjes, maar we doen dat meestal op onze telefoons of tablets. Dat zijn natuurljk geen gezelschapsspellen en dat is best jammer. Want samen een spel doen, is wel zo gezellig. Tenzij er iemand bij is die niet tegen zijn verlies kan en uit nijd het bord laat vliegen. Zulke mensen wonen hier namelijk en ik ben het niet. Want ik verlies alles behalve Triviant toch altijd.

Eén van de leukste spellen die ik net zag liggen, is mijn oeroude Sesamstraatversie van Electro. Hoewel, oeroud- mijn eerste Electro kreeg ik toen ik heel jong was en toen was zelfs Sesame Street nog niet begonnen aan merchandise. Urenlang kon ik bezig zijn met dit heerlijke spel. Mijn moeder zal het vast een gevaarlijk spel hebben gevonden omdat er een lampje ging branden zodra je de twee ijzeren pinnetjes via de kleine gaatjes op de zilverkleurige vlakken gezet had. Mijn vader zal wel uitgelegd hebben dat energie uit batterijen niet direct dodelijk is. En ik speelde het liefst totdat het lampje niet meer oplichtte.

Zouden er extra bladen te koop zijn voor dit spel? Want op een gegeven weet je natuurljk wel welke plaatjes bij elkaar horen. En ik vind de bladen die ik heb wel erg ouderwets. De kleuren zijn erg donker en het ziet er niet erg aantrekkelijk uit. Eigenlijk zit ik heel erg te twijfelen of ik het wel moet houden. Zo kan ik wel alles voor de kleinkinderen gaan bewaren en vooralsnog heeft het kind niet eens verkering. Morgen ga ik maar even een paar batterijen halen en kijken of het spel nog wel werkt. Hoe langer ik er naar kijk, des te leuker ik het vind.

IMG_20150120_191942

6 gedachten over “Dag 1879: Electro

  1. N

    Ohh, dit heb ik ook gehad! Wat leuk dat jij dit nog hebt.
    Toen waren er wel losse bladen te koop, maar of je die nu nog zult vinden… dat betwijfel ik. Marktplaats?
    Xx

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Dat ze er vroeger waren, die losse bladen, heb ik nooit geweten. OK, Marktplaats. Waar ik ook vast zo’n eerste generatie Gameboy kan vinden!
      XX

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *