Dag 1998: Woninginrichting

2015-05-20 18.40.55

Het interieur van mijn huis zal je nooit in fancy tijdschriften tegenkomen. Daar streef ik trouwens ook niet naar. Soms zie ik jaloersmakend mooie kamers in zo’n woontijdschrift en dan probeer ik mezelf in zo’n smetteloze omgeving te denken. Dat lukt niet echt, want zoals goede komieken de lach aan hun kont hebben, hangt aan de mijne een hoop rommel en chaos. Daar schaam ik me overigens niet voor en anders moet ik er gewoon iets aan doen. Zelf denk ik dat een opgeruimd huis voor mij geen opgeruimd hoofd betekent. Waarschijnlijk zou ik er nerveus van worden omdat een toonzaal niet bij me past.

Dat neemt niet weg dat ik gek ben op woontijdschriften. In de modebladen die ik bij de kapper bekijk, blader ik direct door naar het gedeelte met prachtig ingerichte huizen. Dan vergaap ik me aan het vernuftige gebruik van kleuren en de meubels die ik me niet kan veroorloven. Wat moet het heerlijk zijn als je de hele dag zulke schitterend vormgegeven spullen om je heen hebt. Natuurlijk kan je ook heel gelukkig zijn in een interieur dat van de kringloopwinkel afkomstig is, maar stiekem verlustig ik me graag aan klassiekers die helaas niet allemaal BAMproof zijn.

Sinds kort kijk ik zeker eenmaal per dag op Houzz, een hele fijne site met foto’s die ik bijna allemaal op Pinterest zou willen gooien. En ben ik er achter gekomen dat ik al mijn muren waar toevallig geen boekenkasten tegenaan staan wit zou moeten schilderen. Dan kan je namelijk makkelijk smoezelige plekken overschilderen zonder dat je een gigantische hoeveelheid met veel moeite gemengde verf achter de hand moet hebben. Maar na het bestuderen van het grote aantal trappen op de site, ga ik even doorsparen voor een huis met een lift om BAM makkelijker door de woning te vervoeren.

Voorlopig zit het er niet in, die verhuizing naar een droomhuis. Maar zelfs als ik morgen een enorme hoeveelheid geld op mijn rekening zou hebben, ging het waarschijnlijk lang duren voordat ik die droomplek voor mezelf gerealiseerd had. Een duur huis vol zetten met design meubels is makkelijk maar hoeft niet te leiden tot een interieur waarin ik me thuis voel. Daarbij weet ik maar al te goed dat het ware geluk tussen de oren zit en dat ik zonder mijn mannen niet gelukkig ben. En ook dat ik echt de hulp van een professional zou moeten inroepen omdat ik door de bomen het bos niet meer zou kunnen zien.

Inmiddels heb ik een paar afleveringen gezien van een Brits programma waarvan ik de naam niet eens weet. Er komen iedere episode vier mensen aan bod die allemaal denken dat zij het mooist ingerichte huis hebben. Dat is fijn voor de deelnemers, want dat is toch de bedoeling als je je huis opknapt en voorziet van fijne meubels. Nou, ik kijk mijn ogen uit hoor. Er zijn roze paleisjes voor kirrende jonge vrouwen, veel chroom en zwart leer voor stoere mannen en bijzonder smakeloze pogingen van mensen die erg met zichzelf zijn ingenomen.

Eerder dacht ik  dat de Australische kookprogramma’s vol zaten met vileine types die het liefst zien dat de competitie alles laat verbranden en ook erger ik me bijna iedere dag over dat Nederlandse programma over aandachtsjunks die een nieuwe maatschappij moeten opbouwen. Maar na drie dagen een aflevering van dat wie-heeft-het-mooiste-huis programma te hebben gezien, weet ik dat dit het onaardigste gedoe op televisie is. Met van die types die met hun vinger controleren of de gastvrouw of -heer toevallig vergeten is om te stoffen en die zeuren dat een kamer te donker is terwijl het gewoon niet anders kan omdat de zon weigert flink te schijnen.

Het is een beetje ongezellig, dat kijken naar mensen die elkaar afzeiken om de manier waarop ze hun huis ingericht hebben. Jammer genoeg lukt het me niet om door al die negativiteit heen te kijken en lekker te genieten van de mooie plaatjes die je soms ziet. Heerlijk, zo’n huis dat eigenlijk een Elvis museum is of een stulpje dat geheel in zwart en wit is ingericht. Een kelder met een bar met alles erop en eraan? Handig toch- hoef je ’s nachts niet meer naar huis te kruipen. In ieder geval ga ik niet meer kijken. Die drie kwartier kan ik beter gebruiken voor het weggooien van rotzooi uit mijn eigen paleisje.

6 gedachten over “Dag 1998: Woninginrichting

  1. Sonja

    Ach ik heb heel veel lades met rommel, handig werkt zo makkelijk weg!
    Je moet wonen in het huis wat als een jas om je heen zit! Behaagelijk!

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Laatst weer zo’n programma gezien over mensen die hun hele huis volstouwen met zooi, dus ik ga weer een kliko volgooien 🙂

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *