Dag 2164: Walkman

2015-11-02 20.09.40

Als je zo oud bent als ik en niet makkelijk spullen weggooit kan het gebeuren dat je op een dag iets vindt waarvan je niet eens wist dat je het bezat. Eerlijk gezegd denk ik dat deze stokoude walkman van een nestgenoot is geweest. Naar mijn beste weten heb ik in mijn leven slechts twee mobiele cassettespelers gehad en van de aankoop van deze kan ik me werkelijk niets herinneren. Maar ja, de met zoveel moeite in mijn hoofd gepropte Duitse voorzetsels met de derde en/of vierde naamval zijn inmiddels ook uit mijn geheugen gewist.

Mijn eerste walkman was een uitkomst voor een muziekgek als ik. Voorbespeelde cassettebandjes kon je in de winkel kopen of zelf opnemen door je platenspeler aan een cassettedeck te koppelen. Maar de mooiste kreeg je cadeau. Van een vriend of vriendin met dezelfde muzieksmaak of nog liever van iemand die verliefd op je was. Die had dan een hele avond liedjes uitgezocht en gepuzzeld hoeveel er op een C90 bandje pasten. Het plastic doosje werd gepimpt en als de muziek beviel had je zomaar verkering.

De walkman op de foto vond ik vanmiddag in een kartonnen doos die op zolder stond. Helaas lagen de twee bandjes die ik meende te bezitten er niet bij. Eentje was het slechtste album van The Stranglers, Aural Sculpture, en de andere was zo’n zelfgemaakte. Opgenomen door Eric-met-een-c en er stond geweldige muziek van The Ramones en Claw Boys Claw op. Maar op mijn werkkamer vond ik een doosje met drie tapes van het London Symphony Orchestra, gekocht in de tijd dat ik klassieke muziek begon te ontdekken.

De walkman heeft ook een radio functie, maar die heb ik uitgeprobeerd en die doet het helaas niet. Maar de balletmuziek op de bandjes klinkt verrassend goed. Als ik het klepje tenminste tijdens het afspelen vasthoud. Niet te stevig, maar zeker ook niet met te slappe handjes. Want het blijkt dat deze antieke walkman kapot is. Niets meer mee te beginnen als je niet handig bent. Zojuist hield ik het ding al boven de afvalbak, maar ik wacht nog even met die laatste stap. Want misschien is er nog iemand die nog nostalgischer is aangelegd dan ik. Wie ‘m wil moet het maar even zeggen.

 

8 gedachten over “Dag 2164: Walkman

  1. Jenn

    Haha, ik heb er ook nog een gehad. Sterker nog, ik kan me niet herinneren dat ik hem ooit weggegooid heb, dus waarschijnljk ligt hij nog ergens.

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Vinyl is weer hip, dus wie weet komt iemand nog wel op het idee iets op cassette uit te brengen 🙂

      Reageren
  2. Cindy

    Heb er ook 1 gehad! Vond hem tijdens mijn verhuizing 2 jaar geleden. Ligt nu in de berging in een plastic tas, er zat nog een bandje in. En sterker nog, hij deed het ook nog op de batterijen! Heeft heeeeeel lang, zeker 12 jaar denk ik, in de kast gelegen.
    Bewaar hem nog wel even 🙂

    Reageren
  3. Natasja

    Wat grappig! Scott vond een tijd geleden een opname apparaatje wat erg lijkt op een walkman (die ik overigens nooit heb gehad, wel een diskman) met een bandje erin waarop zijn lieve schattige stemmetje staat van toen die een jaar of 2 was. Zo lief en aandoenlijk! Jammer dat tie van jou t niet helemaal goed meer doet, maar blijft leuk dat je m nog hebt 🙂

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Dat was dan zeker een dictafoon- en wat leuk dat het stemmetje van je toen nog zo jonge zoon er op staat. Goed bewaren!
      Jij bent te jong om een walkman gehad te hebben 🙂

      Reageren

Laat een reactie achter op Pippi Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *