Het is niet eens een behoorlijke zomer en toch heb ik vreselijk veel last van muggen, de enige reden waarom ik af en toe verlang naar temperaturen onder het nulpunt. De enige reden dat die krengen de naast mij slapende man soms steken is volgens mij dat mijn bloed smaakt naar dat antistollingsmiddel dat die insecten in mijn lijf pompen. Alles heb ik al geprobeerd en ik denk dat ik toch maar weer een klamboe moet kopen. Die hang ik dan maar aan een keilbout in het plafond.

De stekkers hielpen niet, net zo min als de smeersels en planten. Van die piepende stekkers hoor ik inmiddels niks meer, maar ze jagen ook geen enkele mug weg. Op mijn gezicht smeer ik liever niet dat erg onaangenaam ruikt en misschien moet die muf ruikende citronella plant ook maar eens genetisch bewerkt worden. Vorig jaar leek de ventilator die aan de voet van het bed staat nog wel iets uit te richten. Mij maak je niet wijs dat de in mijn buurt wonende muggen inmiddels reistent zijn geworden, maar het lijkt wel zo.

Vanochtend werd ik weer eens wakker met een hoofd dat leek op dat van de Elephant Man. Allemaal dikke bulten op mijn gezicht en een jeuk die niet te harden is. En het is potverdorie niet eens warm! Ja, voor mij natuurlijk wel, want die overgang zorgt voor rare dingen. Maar mijn man ligt nog onder een dik dekbed omdat ‘ie het anders koud krijgt. Had ik dat maar. Dan ging ik volledig gekleed mijn bed in. Longsleeve, legging, sokken, sjaal- het liefst nog met een katoenen bivakmuts omdat die muggen me het liefst rond mijn gewatteerde zijden slaapmasker steken.

Nu moet ik gaan shoppen voor een klamboe die zo groot is als een kleine circustent. Zo’n witte met een hoepel bij de haak waaraan je ‘m ophangt. Een paar jaar geleden besloten we de oude en beschadigde klamboe weg te gooien omdat het lastig was als BAM bij ons sliep. Maar die krijgen we de trap niet meer op. Dan maar hopen dat het ding niet als een gek gaat fladderen als het straks toch warm wordt en de ventilator aan moet. Wat een ellende. Van mij mag de winter beginnen.