Dag 2528: Middagdienstmaaltijden

2016-10-31-17-18-26

Als mijn man middagdienst heeft vraag ik altijd aan het kind wat hij ’s avonds wil eten. Niet omdat ik het hem naar de zin wil maken, maar meer omdat ik zelf geen idee heb. Vandaag was het weer zover- de eerste van drie middagdiensten brak aan. Natuurlijk wilde hij sushi en sashimi eten. Het is bijna vaste prik en als ik iedere keer foto’s van deze fijne verse vismaaltijd op Instagram had gezet had ik het kunnen controleren.

Inmiddels hebben we ons diner al achter de kiezen. Deze keer kwam het kind zowaar kijken hoe ik de sushi rolde en hij maakte zelf ook nog een rijst- en vishapje voor zichzelf. Hij dekte de tafel en dat is een echte primeur. Hij nam zelfs de moeite om in mijn tas te zoeken naar de eetstokjes die ik altijd met me meesleep. Hij zal wel blij geweest zijn dat hij zijn lievelingsmaaltijd kreeg. Maar voor morgen heb ik weer iets gehaald dat ik alleen moet opwarmen. Het blijft geen feest.

Tijdens het eten hebben we gezellig gepraat. Dat doen we altijd en ik geniet ervan. Als je zo’n puber de juiste vragen stelt krijg je nog antwoord ook. Want wat je niet vraagt zullen ze uit zichzelf waarschijnlijk niet vertellen. Of het nou iets geks is of niet. In ieder geval beschouw ik de middagdienstmaaltijden als iets bijzonders. En gelukkig kreeg hij net als ik vroeg trek, want tegenwoordig weten we nooit of we in alle rust kunnen eten.

De buurman heeft het de laatste weken namelijk flink op zijn heupen. Als half Nederland eet gaat hij tekeer met een boormachine. Dat deed hij ooit ook op kerstavond. Nou ben ik niet superreligieus, maar ik vond het niet feestelijk. Keihard Ave Maria door de kamer laten schallen heeft toen geholpen. Een paar avonden geleden heb ik dan maar de aria van de Koningin van de Nacht en de Walkürenrit opgezet. Dat hielp niet echt.

Mijn man kwam met een eng soort metal en daar kreeg ik pijn in mijn buik van. Toen bedacht het kind dat speedcore wellicht zou zorgen voor een schrikeffect. Haha, dat gebeurde zeker: zijn vader begon spontaan te hakken. Daar kregen wij de slappe lach van en manlief heeft de halve nachtdienst op apegapen gelegen, want hij trekt dat niet zonder partypilletje. Uiteindelijk werd het nog gezellig, maar de volgende avond begon die buurman weer. Je vraagt je toch af hoeveel schilderijtjes hij aan de muur heeft.

Normaal gesproken ga je even naar de buren toe en vraag je of hij op wil houden. Nou, dat heeft mijn man al een keer gedaan en toen zei die eikel dat het heus nog wel mocht om 10 uur ’s avonds. Het botert niet tussen die twee sinds buurman suggereerde dat de autobrand van 10 jaar geleden misschien ontstaan was door vuurwerk van mijn man. Dat hadden we niet eens. De heg verwijderen toen we weg waren en ons bij thuiskomst confronteren met een toendra en daarna om geld voor een stevige schutting te vragen heeft ook niet bijgedragen tot een warme verstandhouding.

We gaan niet door met het opzetten van onze hardste hardcore en we gaan ook Frank Visser niet lastigvallen. Want hoe vervelend dat geklus ook is: het kan erger. Mijn moeder had vroeger een buurvrouw die een zomer lang een plaatje van Julio Iglesias draaide. De hele dag door. De kinderen hebben gelukkig geen drumstel op zolder en ze maken nooit ruzie omdat de man het opperhoofd is. Dat weten we zeker, want dat hoorden we een zalverige mannenstem verkondigen toen het zoontje wat lastig was.

Inmiddels is het al bijna kwart voor zeven en het kind en ik zitten uit te buiken. We hebben heerlijk gegeten en onze oren zijn niet geteisterd door kluswerkzaamheden. Nog niet. Maar misschien doet hij dat wel niet omdat hij doorheeft dat mijn man er niet is, want diens opmerking over de sekte waartoe de buren behoren was niet zo vriendelijk. Maar wie wil op zondagochtend uit zijn bed komen als je toch al in Jezus gelooft? Zo, nu eerst een gigantische afwas doen en dan kan ik naast kind en hond plaatsnemen op de bank. Kind kijkt niet naar praatprogramma’s over voetbal, dus ik kan gerust een mooi pianomuziekje opzetten.

5 gedachten over “Dag 2528: Middagdienstmaaltijden

  1. Natasja

    Wat zullen jullie gesmuld hebben! Hoop dat de buurman zich heel lang koest houdt. Beter een goede buur dan een verre vriend gaat voor jullie niet op.. Wat een vervelende toestanden zeg. Goede dagen toegewenst!

    Reageren
  2. Myrna

    Fijn he die quality time met Mika, jammer van die eikel van een buurman maar laat dat de pret niet drukken.
    Heb in mijn vorige huis aan weerszijden etterbakken gehad, nu is het beter.

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ik geniet ervan als we samen zijn. Tja,als die eikel gaat boren kunnen wel elkaar niet horen. Maar Mika en ik denken en zegge: Laat hem nierstenen krijgen. Fijn dat je van die vervelende buren af bent!

      Reageren

Laat een reactie achter op Myrna Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *