Dag 2827: Rampenfilm

2017-08-13 14.52.49

Als ik met het openbaar vervoer ga, is het meestal de metro die ik pak. In de bus heb ik al tijden niet meer gezeten. Maar toen ik naar een vriendin ging die twee dorpen verderop woont, waren Ronald en de jongens net naar een “belangrijke” voetbalwedstrijd aan het kijken. Dus besloot ik maar weer eens met de bus te gaan. Moest ik eerst nog een anonieme OV chipkaart kopen en er een tientje op zetten. En lopen naar het dorp, want ik werd wel opgehaald met de auto.

Het was hartstikke warm in de bus en dan zit het echt niet lekker op de stoffen bekleding die een beetje prikt. Tijdens de rit ging ik rondkijken. Naar de weilanden en de mensen in de bus. Tot mijn oog viel op het beeldscherm. Het beeld deed me denken aan een scène in Speed. Gelijk vroeg ik me af hoe het zou zijn als ik zelf opeens in een rampenfilm verzeild zou raken. Je moet toch wat tijdens een tien minuten durende busrit van A naar B.

Tegenwoordig gebeurt het zomaar. Je loopt op een mooie plek in Nice of Barcelona en opeens komt het gevaar je tegemoet. Je was niets anders van plan dan een beetje flaneren en dan sta je oog in oog met iemand die een voertuig als wapen inzet. Als je op het verkeerde moment op een fraai stukje stad bent, is die mooie omgeving het laatste dat je ziet. Of je gaat naar een concert waar je al tijden naar uitgekeken hebt. Misschien sterf je wel met je lievelingsmuziek in de oren.

Als ik naar een rampenfilm kijk, vraag ik me altijd af wanneer ik in de gaten krijg dat het foute boel is. Net als in films waarin iemand in de gaten gehouden wordt omdat een seriemoordenaar een nieuw slachtoffer nodig heeft. Zou ik ogen voelen branden in mijn rug? Weleens gezien dat er in een park allerlei mannen en vrouwen met oortjes in lopen te surveilleren? Heeft een misdadiger snel door dat er wel erg veel mensen krantjes zitten te lezen, undercover sportievelingen tijdens het joggen wat prevelen en er heel wat speurende ogen te zien zijn?

Zelf zal ik hoogstwaarschijnlijk met open ogen in de val lopen. Zeker nu ik zo heerlijk relaxed kan rondlopen met Blaze. Vandaag liep ik met de riem losjes in mijn rechterhand en in de andere hand had ik een doos met taartjes. Je weet nooit of terroristen ooit van plan zullen zijn naar Voorne-Putten te komen, maar voorlopig is over het zebrapad lopen al levensgevaarlijk. Als men geen dot gas geeft om nog even te zorgen dat ik geen voet op de oversteekplaats kan zetten, spuit men wel weg voordat Blaze en ik goed en wel aan de overkant zijn.

Eigenlijk is het ook een soort terreur, die road rage. Men gedraagt zich niet als hufter in het verkeer uit religieuze overwegingen, maar men is er blijkbaar wel van overtuigd dat hun rijbewijs een license to kill is. Alles dat de automobilist dwarsboomt, moet uitkijken. Want stoppen voor een overstekende voetganger betekent wel dat je een paar seconden later op de plaats van bestemming bent. Het zal overal ter wereld gebeuren, maar ik ben me er pas van bewust sinds ik in Spijkenisse woon, de perfecte locatie voor een ware rampenfilm.

4 gedachten over “Dag 2827: Rampenfilm

  1. Linda

    Waar je gedachten al niet naar afdwalen..je kan maar beter relaxt aan je eindje komen, dan altijd om je heen kijken..als t gebeurt, gebeurt het, maar alert blijven op z’n tijd, denk ik..en idd

    Reageren

Laat een reactie achter op Pippi Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *