Niet alle wereldberoemde citaten zijn daadwerkelijk  door iemand gezegd of gedacht. Play it again, Sam komt niet voor in Casablanca en Sherlock Holmes heeft nooit Elementary, my dear Watson gezegd. Over de Wet van Murphy gaan ook allerlei misquotes rond. Zelf heb ik het jaren mis gehad. Pas toen ik het opzocht op Wikipedia kwam ik daar achter. Toen realiseerde ik dat ik het mijn leerlingen dus ook verkeerd aangeleerd had. Zij riepen te pas en te onpas Murphy! als ze antwoord moesten geven op de enige vraag die ze niet begrepen.

Wat de meeste mensen bedoelen is Finagle’s Law oftewel de Wet van Bedrog: Als iets mis kan gaan, dan gaat het mis – op het slechtst denkbare moment. Vanochtend had me dat moeten overkomen. Toen probeerde ik te multitasken en dat blijk ik niet zo goed te kunnen. Eetlezen is moeilijker dan je denkt. Terwijl ik een online interview met Rob Rensenbrink (wie jonger is dan ik kan even googelen: 1978 en de paal) zat te lezen, werkte ik een geroosterde boterham met roerei naar binnen. Dan weet je wel wat er dan gebeurt.

Maar nee, het viel mee. Natuurlijk gooide ik mijn melamine bordje om toen ik naar beneden wilde scrollen. Tot mijn grote verbazing lag mijn boterham dus niet met de belegde kant naar beneden. Zo kon ik de boel oppakken en in mijn mik schuiven. Stug doorlezend, want ik heb nooit beweerd dat ik van mijn fouten leer. Dat was geen goed voorbeeld voor Mika. Hem verbood ik altijd naar YouTube filmpjes te kijken tijdens het ontbijt, maar ik heb bakzeil gehaald omdat ik zelf ook graag lees tijdens het eten. Of eet tijdens het lezen.

Met Murphy of Finagle zal het weinig te maken hebben, maar herken je dat gevoel dat je krijgt als je iets voor niets hebt gedaan? Mijn moeder haalde ooit haar EHBO diploma en prompt viel er geen kind meer uit de boom en was het plakken van een pleister het belangrijkste dat ze op levensreddend gebied heeft gedaan. Mama ziet overal de zonnige kant van en ze beweert nog steeds dat er geen botten zijn gebroken omdat ze eindelijk wist wat ze in het geval van medische nood zou moeten doen.

Eergisteren kocht ik het apparaatje op de foto. In de aanbieding. Hiermee is het mogelijk om de vreselijke jeuk na een muggenbeet weg te zappen. Muggen houden van mij en ik heb tot diep in de herfst last van die ellendelingen. Stekkers, smeersels en plantjes houden de muggen niet bij me weg en als ik eenmaal jeuk heb, helpt daar geen anti-jeuk spul van de drogist tegen. Dus ging de zapper op mijn nachtkastje en wachtte ik het moment af dat ik weer eens wakker zou worden van gezoem, jeuk en een ei op mijn voorhoofd. Niks. Al twee nachten niet. Vast omdat ik nu iets heb dat een beet draaglijker zou maken. Morgen ga ik er voor de zekerheid nog een paar halen.