Fabeldieren hebben altijd tot mijn verbeelding gesproken. Daarom moet ik echt de Harry Potterfilms eens gaan zien, want daarin komen er een paar voor. Mijn  favoriete mythologische wezen is de feniks. Niet alleen omdat die vogel meestal wordt afgebeeld als een soort reiger. Maar omdat het bijzondere van een feniks mij zo aanspreekt: zij verrijzen uit hun as en kunnen op die manier een nieuw leven beginnen.

In mijn leven ben ik al meerdere veranderingen meegemaakt. Meestal omdat ik dat zelf wilde en het is me ook weleens zomaar overkomen. Af en toe deed het pijn, maar was ik altijd weer tevreden met mijn nieuwe leven, met het soms onverwachte pad dat ik was ingeslagen. Daarom  ga ik op mijn oude dag nog minstens één tattoo laten zetten. Ook al gebeurt het de dag voordat ik het bejaardentehuis in ga: die feniks komt ergens op mijn lichaam te staan.

Maar eerst ga ik kijken hoe de Harry Potterserie is verfilmd. Ook zou ik nog graag een operavoorstelling bijwonen in het Venetiaanse Teatro La Fenice. Als ik voor de laatste verandering sta en daaruit niet zal kunnen herrijzen omdat ik een mens ben en geen fabeldier wil ik afscheid nemen in een met feniks beschilderde kist. Eerder had ik al gezegd dat het laatste liedje Highway To Hell zal zijn, maar ik twijfel of ik toch niet Fire Water Burn van Bloodhound Gang zal laten langskomen.