Dag 3286: Ruimte maken

sdr

Toen mijn ouders het tijdelijke voor het eeuwige verwisselden, had ik geen last van televisiebeelden van begrafenissen. Die waren toch niet echt. Maar toen ik mijn ouders nog wel had en mensen in mijn omgeving sterfgevallen in de familie hadden, viel het me op hoeveel verwijzingen naar de dood je kunt tegenkomen. Als je liefdesverdriet hebt, gaan alle liedjes over de liefde en als je iemand moet begraven, valt het op dat men ook over zoiets flauwe grappen kan maken.

Soms had ik net een kaart gestuurd als reactie op een rouwkaart en dan zag ik op TV lollig bedoelde capriolen van komieken als Benny Hill. Wie te jong is om deze verwijzing te begrijpen: ga vooral even kijken op YouTube. Dan weet je gelijk hoe smakeloos sommige pogingen tot het bedrijven van humor kunnen zijn. Mij leek het vreselijk als je tijdens een rouwproces met dergelijke fratsen werd geconfronteerd.

Het verdriet om mama proberen wij, haar kinderen waar ik de schoon- en kleinkinderen ook toe reken, te verwerken door veel over haar te praten. En ja, als we weer iets typisch Meta in haar huis aantreffen, lachen we daar smakelijk om. Als we weer eens een paar scharen of hamers vinden bijvoorbeeld. We zeggen vaak tegen elkaar dat mama het echt nog wel ziet. Dat we samen dingen ondernemen en veel lol hebben.

Toch ging er een flits van verdriet door me heen toen we zaterdag in het huis waren om schoon te maken en te schilderen. Waarschijnlijk haalt Renée de post regelmatig op, maar die dag had iemand een reclamekaart in de brievenbus geduwd. Waarschijnlijk heeft iemand de NEE/NEE- sticker inmiddels verwijderd voordat de brievenbus gepoetst werd. MAAKT U EVEN RUIMTE stond er in grote letters op.

Ja, dacht ik eventjes heel geïrriteerd, daarvoor zijn we hier tegenwoordig. We maken het gezellig hoor, maar we zijn er niet voor de lol. We hadden al dat achterstallig onderhoud veel eerder moeten aanpakken. Maar wat hadden we het altijd druk. Met z’n allen op hetzelfde tijdstip ergens afspreken? Het was jarenlang niet te doen. We hadden een keer allemaal twee dagen vrij moeten houden- dan was de boel zo opgeknapt en hadden we mama erg blij gemaakt.

Er staan nog wat spullen in het huis, maar die zullen snel verdwijnen. We gaan geen extra dakkapel op het huis laten zetten voor wat meer ruimte. Misschien was het veertig jaar geleden handig geweest, dan hadden Renée en ik in verschillende perioden niet in een ruime bezemkast hoeven slapen. Want dat deden we om allemaal een eigen ruimte te hebben. Toen we allemaal het huis uit waren, propte mama alles vol met haar van/voor koopjes.

Iedere ruimte was vol. Wij konden ons niet meer voorstellen dat we er ooit met zeven personen hadden gewoond. We liepen elkaar niet eens in de weg. Alleen voordat we allemaal naar bed moesten, was het even druk bij het enige toilet dat we hadden. We hebben zelfs nooit een schema voor de badkamer hoeven maken. Alles verliep rustig zonder geruzie. Net zoals het verdelen van de huisraad verliep- er is geen onvertogen woord gevallen. En nu maken we ruimte. Ruimte voor de volgende bewoners.

2 gedachten over “Dag 3286: Ruimte maken

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *