Dotje staat leuk op de foto, met die gouden ster om haar hals. Speciaal om op Instagram te zetten met een kerstwens erbij. Toen wist ze nog niet dat ze de halve eerste kerstdag bij Carla door zou brengen. Vreselijk, want ik kan haar niet meer missen. Maar ja, haar rechtmatige eigenaar zou komen en die man heeft haar wel negen jaar lang gehad. Hij heeft haar trouwens ook goed opgevoed- daarom heb ik namelijk zoveel plezier van haar.
Natuurlijk ben ik bang dat hij haar terug wil, want ik weet wat een geweldige hond Dotje is. Maar ik weet ook dat wij haar wat meer te bieden hebben. Zo sta ik iedere dag om acht uur buiten om met haar te spelen en te wandelen. Ze hoeft bijna nooit alleen thuis te blijven. We gaan alleen weg om boodschappen te doen en ik heb ook mijn wekelijkse afspraak met mijn taalstudent. De familie is trouwens ook dol op haar.
Vanochtend ben ik een uurtje met haar buiten geweest en iets voor elf uur bracht ik haar weg. Toen ik bij Carla in de hal stond, keek ze me aan door het glas in de tussendeur. Zo naar- ik kon wel huilen. Dus zei ik maar dat mama boodschappen ging doen. Een huis zonder hond- ik kan er niet aan wennen. Dotje is heel rustig, ze ligt de hele dag op de bank of op bed. Maar ze is er om te knuffelen en ik word gelukkig als ik haar gezicht zie.
Wat was ik blij toen ik een appje kreeg van Carla met de boodschap dat ik haar kon komen halen. Snelwandelend heb ik de weg naar haar huis afgelegd en toen ik binnenkwam, trippelde ze gelijk naar me toe. En ging meteen daarna in de hal liggen. Mam, gaan we naar huis? zeiden haar mooie oogjes. Ze moesten er allemaal een beetje om lachen. Het bleek dat ze gewoon in de woonkamer bleef toen haar eigenaar wegging. Ergens deed dat me goed. Ze wilde graag mee naar huis. Bijna huppelend gingen we op weg. Ronald was ook blij dat ze er weer was.
De kerstbrunch heeft ze ook moeten missen. Dat was verder heel gezellig. Mika kwam er graag zijn bed voor uit. Ronald had gezorgd voor allemaal kleine hapjes en we hebben voor ons doen lang aan tafel gezeten. Maar Dotje had in haar mand moeten liggen, naast de eettafel. Ze was er ook niet toen we als diner een kapsalon naar binnen werkten. Die beenham komt morgen wel als we weer compleet zijn. Want omdat we Dotje misten, gingen we naar twee films kijken
Mika mocht de eerste film uitzoeken. Heel even had ik de hoop dat hij The Sound of Music zou willen zien, maar het werd Deadpool 2. Wat een achterlijke film was dat zeg. De mannen vonden het geweldig, maar ik kon er de lol absoluut niet van inzien. Na die film ging Mika op zijn kamer gamen en besloten Ronald en ik naar Now You See Me 2 te gaan kijken. Een film vol gegoochel en daardoor geschikt als afleiding.
Aan tafel hebben we nog gepraat over kerstmis en de manier waarop andere mensen het feest vieren. Wij zeggen doodleuk Gefeliciteerd, Jezus en verder is het een dag als alle andere dagen van het jaar. Misschien is het jammer dat Mika later geen fancy familiekersttradities door te geven heeft, maar wij hebben genoten van deze dag. Morgen wordt het pas een echt fijne dag, want dan is Dotje er ook bij.
Aaaach wat een rot begin van de kerst..wist je het al een tijdje dat ze er heen moest…krijg er gewoon een naar gevoel bij, laat staan hoe jullie het gevoelt hebben..zie het helemaal voor me, die oogjes..zou ook huppelen op weg naar huis! Lekker ziet het eruit, de lumch..hebben die mannen het niet koud, met die korte mouwen
Gelukkig heb ik gisterochtend nog met haar kunnen spelen en wandelen. Maar het maakte het tijdelijke afscheid niet minder zwaar, integendeel. Was stiekem wel heel trots dat ze in de hal ging liggen om mij naar de voordeur van Carla te lokken 🙂 Later hebben ze iets warms aangetrokken hoor.
Ach, wat sneu, dat moment waarop je haar achter moest laten… en zo fijn dat ze zo blij was je weer te zien.
Gelukkig is ze er weer, lekker even genieten van vandaag!
Het was ook verschrikkelijk, maar ik begrijp het wel. Dus heb ik maar nar de tv zitten staren tot ik haar eindelijk op kon halen. Had haar zo gemist! Vandaag hebben we bijna twee uur gespeeld en gewandeld.Ze is pas een kwartier beneden, want ze was zo moe dat ze gelijk na het eten naar het bed ging waarin Ronald nog steeds lag te snurken. Tweede kerstdag is bijna voorbij!
Oh wat naar om haar zo te moeten missen en inderdaad beetje bang omdat je niet weet of de vorige baas haar terug wil. Gelukkig laat Dot zien dat ze mee wil met jou !! Dat was dubbel op genieten zeker toen jullie weer thuis waren he?
Het was duidelijk dat ze zich thuis voelt bij ons. En mijn hele familie is dol op haar. Toen ik thuis was, viel er heel wat van me af. Zo blij dat ze er weer was!
Gelukkig dat je Dotje weer kon ophalen! Dotje hoort echt bij jullie gezin, maar ook in onze familie. Op zich wel fijn om te lezen dat haar vorige baasje veel van haar gehouden heeft.
Wij hebben tweede kerstdag (in joggingoutfit) ook genetflixt. Heerlijk! Fijne dag! x
Ik kon pas over de dag schrijven op het moment dat ze weer thuis was. Stel je voor dat het mis was gegaan…..
We zien elkaar in het nieuwe jaar weer! X