Dag 3388: Slapen

nor

Zo, deze foto kan ik met een gerust hart laten zien nu iedereen toch al weet dat Ronald weer thuis is. Niet als nieuw, maar wel in redelijk goede conditie. Dat hij geestelijk en lichamelijk behoorlijk gesloopt was, komt mede door het gebrek aan slaap. Het is nogal wat als je nachtenlang naar verschillende plafonds ligt te staren omdat je vergaat van de pijn en stiekem bang bent om dood te gaan.

Toen Ronald thuis was, sliep ik als een roos. Het zal vast heel erg zijn geweest voor die man van mij. Kan je niet slapen van de pijn en stress en dan ligt er iemand naast je te snurken. Iemand die niet wakker wordt als je ligt te huilen van de pijn. Het is niet voor niets een geliefde martelpraktijk, want als je iemand wakker houdt, gebeuren er rare dingen met het slachtoffer van slaapgebrek.

Pas op vrijdagochtend kreeg Ronald een heftige pijnstiller. De combinatie oxycodon en paracetamol deed wonderen. Er moest op vrijdag weer langdurig gewacht worden op onderzoeken en de uitslag daarvan. Maar nu konden Charles en ik zien dat de pillen hielpen. We keken elkaar aan en zeiden woordeloos tegen elkaar dat we blij waren dat Ronald eindelijk kon slapen. Al waren het maar hazenslaapjes- hij kon even ontspannen.

Vanochtend ben ik door wind en regen naar de apotheek gefietst. Dat moest vroeg, want we hadden alleen pijnstillers om de nacht mee door te komen. Die waren om acht uur wel uitgewerkt en dat was gelukkig net de openingstijd van de apotheek. Je zal er vast goed verslaafd aan kunnen raken, want even geen verschrikkelijke hoofdpijn is even enken dat je in het paradijs ligt.

Nu ik het daar toch over heb: ik had vandaag steeds het gevoel dat ik mama moest bellen om te vertellen dat alles goed is met ons. Haar telefoonnummer ken ik uit mijn hoofd, maar helaas heb ik daar niks aan. Maar ik besefte ook dat ik het mama helemaal niet hoef te vertellen. Ze weet al dat hij aan de beterende hand is, want het plekje naast haar is vooralsnog leeg gebleven.  Dan gaan we er voor het gemak van uit dat hij op dezelfde plek als zijn schoonmoeder komt. Ooit.

De hersenbloeding heeft heel wat veroorzaakt bij Ronald. Dingen die hij al wist, zijn veel duidelijker geworden. Toen hem werd gevraagd of bepaalde gezondheidsproblemen in de familie zaten, kon hij daar niet op antwoorden. Met zijn enige familie heeft hij geen genen gemeen. Gelukkig maar, want anders waren we strafbaar. Nu ligt hij heerlijk te slapen in de wetenschap dat er onvoorwaardelijk van hem wordt gehouden . We zijn blij en dankbaar. En ik vraag me af wanneer ik hem weer achter het behang zal willen plakken, die man die daags na een hersenbloeding twee verwarmingsbuizen stond te vervangen. Omdat het nodig was. Laat dat behang dus maar even lekker hangen.

12 gedachten over “Dag 3388: Slapen

  1. chucky1012

    Ahhhh gossie…
    Tranen lopen over mijn wangen….
    Nee, echt ik zou hem lekker verwennen met wat lekkers en inderdaad de klus maar zo laten die nog gedaan moet worden….

    Xoxo

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Dit is een foto die je alleen laat zien als iemand aan de beterende hand is. Het was een hele nare tijd, maar hij zit nu alweer naar een voetbalwedstrijd te kijken 🙂
      xoxo

      Reageren
  2. Linda

    Aaaaach wat een slopende dagen, weer…gelukkig kijkt hij weer naar voetbal en nu wachten op de vloek partijen, dan weet je dat het weer oke is . 😉

    Reageren
  3. Cindy

    Wat fijn dat ie weer thuis is. Maar niet normaal dat hij paar dagen (toch?) met zoveel pijn heeft rondgelopen dat hij zelfs lag te janken van de pijn. Een volgende keer (hoop het niet uiteraard) trekt ie hopelijk wat eerder aan de bel. Volgens mij is ie aardig eigenwijs 😉
    Geniet lekker van elkaar!

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Als hij zich nog eens zo slecht voelt, luister ik niet naar hem en trek ik aan de bel. Kan je nagaan dat hij verwarmingsbuizen heeft vervangen op maandag…. Hij is heel eigenwijs, maar dat ga ik de kop indrukken. We hebben het gezellig met elkaar, dus ik hoop dat hij snel en op een plezierige manier zal herstellen.

      Reageren
  4. Pearl

    De schrik zal er aardig in zitten bij jullie. Gelukkig zijn jullie weer samen thuis. Verwen je mannetje maar lekker!

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Het is fijn om weer samen te zijn in ons eigen huis. In het ziekenhuis was hij in goede handen, maar van dat kamertje zonder raam raakten we een beetje gedeprimeerd.

      Reageren
  5. Saskia

    Wij zijn zo blij dat dat Ronald weer thuis is om om te herstellen van een heel nare en angstige ervaring… Beterschap, lieve Ro! Sterkte voor Ellen en Mika om hem hierin bij te staan. ❤️❤️❤️❤️❤️

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Bedankt voor je steun, Sas. Het betekent heel veel voor ons dat de familie en lieve vrienden er voor ons zijn. xxx

      Reageren
  6. Myrna

    Heftig dit hoor. Ben blij dat Ro herstellende is en thuis in zijn eigen omgeving bij mensen die van hem houden. Jullie allemaal goed uitrusten en genieten van elkaar!!

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Wij zijn erg blij dat hij weer thuis is. We maken het gezellig. Mika kijkt naar Mocro Maffia en zijn vader kijkt af en toe mee. Dat vinden ze leuk, dat samen kijken.

      Reageren

Laat een reactie achter op Pearl Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *