Dag 3400: Arcopal

sdr

Heel even kwam ik in de verleiding mijn portemonnee met Ronalds pasje te trekken toen ik deze bescheiden Arcopal collectie zag staan. Op ooghoogte, dus niet te missen toen ik weer eens in de kringloopwinkel om de hoek rondliep. Daar hebben ze wel vaker mooie spullen die ik graag zou willen hebben, zoals fancy theekopjes en handige fondueborden.

Vroeger hadden mijn ouders ook wat Arcopal servies. Mooi vond ik het niet, dat melkglas met die kleurige bloemen. Maar er kwamen de lekkerste ovenschotels uit en dat zal wel de reden zijn dat ik met een zekere mate van hebberigheid naar de uitgestalde spullen keek. Ze waren niet eens duur.

Het was uiteindelijk makkelijk om door te lopen toen ik me realiseerde hoe breekbaar het glas is. Want ik laat nog weleens iets vallen en dan moet ik als de wiedeweerga veger en blik lokaliseren omdat er geen kwetsbare hondenpootjes door de scherven mogen banjeren. Uiteindelijk schat ik de levensduur van Arcopal in mijn handen vrij laag in.

Eigenlijk wel vreemd dat ik zo’n voorliefde voor vintage serviesgoed heb. Zoiets verwacht je toch eerder bij keukenprinsessen. Ronald kookt en hij maakt de borden op. Hij legt het eten op vierkante witte of zwarte borden van porselein of aardewerk. Alleen Indisch eten gaat in fraai gekleurde melamine kommen.

Het is maar goed dat ons huis al vol staat met boeken. Anders zou ik het vullen met servieskast waarin ik een reusachtige verzameling oud serviesgoed zou huisvesten. Dan had ik de Arcopal spullen kunnen kopen plus genoeg porseleinen theekopjes voor een high tea met de hele familie. Het is allemaal jeugdsentiment en dat maakt de verleiding zo groot. Zeker als je bedenkt dat de spullen weg kunnen zijn als je je bedacht hebt.

4 gedachten over “Dag 3400: Arcopal

  1. chucky1012

    Wauw…..
    Dit alles wil ik dolgraag want had er niet lang geleden de ontbijtborden daar gekocht….
    Ben naar dit alles opzoek maar helaas……

    Xoxo

    Reageren
  2. Linda

    Hadden wij vroeger ook…goed van jr dat je hebt laten staan..daar zit het m dus eigenlijk in, het brengt je terug in een gelukkige tijd en dat wil je graag vasthouden 🙂

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ja, het is puur jeugdsentiment. Ik kreeg een stapel diepe borden van mijn moeder, bieden die we vroeger vaak gebruikten. Toen ben ik gaan verzamelen.

      Reageren

Laat een reactie achter op Pippi Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *