Dag 3409: Afscheid

IMG_20190406_073543_552

Deze foto maakte ik vanochtend vroeg in het kader van #fmspad. Het onderwerp: in bed. In dat bed lag Ronald lekker te snurken en Dotje was natuurlijk al wakker. Vandaag zou ik de middag en avond doorbrengen met vriendinnen en voordat ik het huis verliet, kreeg Dot een dikke knuffel van me.

Dat deed ik niet altijd. Mama komt straks weer terug, zei ik dan en ik hield me er aan. Helaas kreeg ik een verpletterende mededeling toen ik gezellig met mijn vriendinnen zat te keuvelen. De rechtmatige eigenaar wilde mijn kleine prinsesje terug. Het kwam hard aan en mijn vriendinnen waren stomverbaasd. Zij weten hoeveel ik van Dotje hou.

Carla is Dotje komen halen bij Ronald. Op de dag dat hij haar voor het eerst alleen heeft uitgelaten. Ze kwamen nog een arrogante buurtgenoot tegen die zijn Duitse herder nauwelijks in bedwang kon houden terwijl Dot onverstoord doortrippelde. Ronald vond dat zo geinig dat hij die onaardige vent vriendelijk gegroet heeft.

Ronald heeft nog uitgebreid met Carla gesproken. Het zijn allebei types die geen blad voor de mond nemen en hij heeft haarfijn uit kunnen leggen hoe hij erover denkt. Zij begrijpt het wel, maar daar hebben we weinig aan. Of Dotje ooit nog bij ons terugkeert, weten we niet. Zou het ons gegund zijn?

Ronald is dol op Dotje, maar hij durfde zich niet aan haar te hechten. En ik? Dot is hierheen gelokt onder het mom van even op adem komen in een heel rustig gezin waar zij centraal zou komen te staan. Dat meende ik echt, maar ik wist niet dat ik zoveel van haar zou gaan houden. Ja, eigenlijk wilde ik dat eigendomsbewijs dolgraag hebben.

Nu is mijn kleine meisje weg. Haar mand staat er niet meer en het dekbedovertrek op de bank en haar knuffeldeken liggen op een stoel in de tuin. De bank is weer veel te groot en ik mis dat warme hondenlijf en die lieve bruine ogen. Dat hoofdje dat ze schuin houdt als ik tegen haar praat.

Wat mis ik haar. Haar geblaf als er een hysterische hond langskomt, de manier waarop ze reageert op sirenes als ze in huis is en morgenochtend zal ik haar vroege ontwaken zelfs missen. Bijna acht maanden was ze mijn kind en het voelt alsof ze uit mijn armen gerukt is. Het doet vreselijk veel pijn.

En nu? Eerst maar bijkomen en het derde afscheid binnen een jaar verwerken. Nooit had ik verwacht dat ik zoveel van Dotje zou gaan houden. Een Mechelse herder- qua verschijning zo anders dan onze andere baby BAM. Een hond met wie ik kon werken, die ik helemaal kon vertrouwen. Mijn kleine meisje.

Over een tijdje ga ik Blaze weer uitlaten. Hij is veel te dik en houdt van lange wandelingen en je kunt ook balspelletjes met hem doen. Ook moet ik weer een reden hebben om uit bed te komen. Ronald en ik denken dat Dotje niet meer terugkomt. Ook al weet iedereen dat ze het erg goed had bij ons. Helaas kijkt haar eigenaar daar niet naar.

Het voelt verschrikkelijk. De liefde voor Dotje is zo groot en het verlies heeft een gat in mijn hart geslagen. Ronald zal nooit over de dood van BAM heenkomen, maar hij heeft me net gezegd dat we heus wel een andere hond in huis gaan nemen. Als we 100% zeker weten dat Dotje niet meer terugkeert. Zolang die gedachte pijn doet, ben ik er nog niet aan toe. Tenzij we morgenochtend een driebenige chihuahua op de stoep vinden. Dan gaat mijn hondenmoederhart toch spreken.

19 gedachten over “Dag 3409: Afscheid

    1. Pippi Bericht auteur

      Het leven is nou eenmaal niet eerlijk. Deze ervaring had ik liever aan me voorbij laten gaan.

      Reageren
    2. Myrna

      Ik ben ook helemaal lamgeslagen door dit akelige nieuws. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet zeggen als medeleven of troost. Mijn hart doet gewoon pijn voor Ellen , Ronald en Mika.

      Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Het doet zoveel pijn, dit derde verlies binnen een jaar. Maar ik ben dankbaar voor iedere dag dat ze in ons leven was.

      Reageren
  1. Tam

    Wat een ongelofelijk triest nieuws.
    Wat een raar en wreed persoon , kan geen een reden bedenken om zoiets op deze manier te doen tenzij je nul komma nul empathie bezit.
    Wens jullie veel kracht en liefde. Xx

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ik wil vooral niet nadenken over haar eigenaar. Kan alleen maar raden naar zijn drijfveren. Denk dat hij Dotje geen plezier doet. Ik mis haar zo. Xx

      Reageren
  2. chucky1012

    Wat verschrikkelijk is dit en ik weet niet wat ik lees….
    Tranen rollen over mijn wangen…
    Zo een lieve schat is en blijft Dotje..
    Velen hebben haar in het hart gesloten….
    Zal de prachtige foto’s die jij met haar gemaakt had met je nagellakken gaan missen…
    Ook de laatste van haar met je man…..
    Dit gemis doet pijn héél veel pijn….
    ik tik dit al jankend….

    Ik wens jullie allen erg veel sterkte met het verwerken van dit grote gemis…

    Xx

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Het is een grote klap en mijn hart is gebroken. Ik dacht echt dat ik genoeg had aan een tijdelijk pleegmoederschap. Maar binnen enkele dagen wilde ik haar niet meer kwijt.
      Xoxo

      Reageren
  3. Pearl

    Nee, toch, niet weer een gemis! Op zo’n abrupte manier en zonder afscheid van haar te hebben genomen. Veel sterkte!

    Reageren
  4. Cindy

    Godsamme, dat verwacht je toch ook niet meer, dat zo’n eigenaar na 8 maanden nog eens zijn hond terug wil… Wat doet ie zo’n beessie aan? Weghalen uit haar vertrouwde omgeving, waar ze met liefde was opgevangen.
    Wat moet dit een klap voor jullie zijn. De zoveelste…
    Sterkte!

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Het gemis is enorm. We hadden haar graag voor altijd verzorgd. Ze was mijn meisje. Heb bijna 8 maanden lang alles gegeven en met haar gewerkt. Een prachtige tijd.

      Reageren
  5. Natas

    Ohhh lieve Ellen, ben al een tijdje niet meer online geweest en lees allemaal afschuwelijke berichten. Ronald ziek (wat fijn dat het beter met hem gaat) en Dotje die zo uit jullie leven is weggerukt. Wat afschuwelijk dat dit moest gebeuren en de manier waarop zijn geen woorden voor..
    Zou woorden op willen schrijven de de pijn verzachten maar die zijn er ook niet. Vind het zo erg voor jullie en snap werkelijk niet waarom dit zo moest gaan. Wens jullie heel veel liefde en sterkte toe van ons allemaal XX

    Reageren
  6. Frida

    Jemig.. Ook ik had je site een tijdje niet gevolgd en val met m’n neus in dit nieuws.
    Hoop dat Dotje nog terugkomt.
    (En neem een leuke vrolijke puppie! om jezelf een beetje te troosten Mocht Dotje terug gebracht worden, wat ik absoluut hoop, dan hebben jullie 2 hondjes..toch ook leuk)
    Knuff

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Wij hopen ook dat Dotje terug komt. Dat het ons gegund wordt. En ik wil graag twee honden 🙂

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *