Sinds ik met zulke schattige meisjes rondloop, wordt me regelmatig gevraagd wat voor soort honden ik heb. Daar heb ik natuurlijk geen pasklaar antwoord op. In hun Russische paspoort staan dan ook dat ze kruisingen zijn. Maar van wat? Geen idee. Heel even heb ik overwogen om een DNA test te bestellen. Daar heb ik van afgezien omdat ik gelezen heb dat er nog geen 200 rassen in de databank zitten. Het lijkt me dat een test dan ook geen uitsluitsel biedt. Want voor honderd euro wil ik wel het naadje van de kous weten hoor.

Kijk eens naar de foto hierboven. Links zie je hun biologische moeder. Zo’n hond heb ik nog nooit gezien. Superfluffy ziet ze eruit. Als je door je oogharen naar haar gluurt, zie je een gezicht dat past bij een grote stoere hond. Maar al dat haar hoort meer bij een knuffelhond. Vandaag heb ik gehoord dat ze is geadopteerd en binnenkort afreist naar Amerika. Wat een avontuur! Fijn dat er mensen zijn die haar graag laten invliegen.

Dit was de eerste foto die ik aanklikte toen ik een hoopgevende mail kreeg. Zulke schattige meisjes! We konden niet inschatten hoe groot ze waren. Pas toen we hoorden dat we tuigjes in maar M moesten bestellen, wisten we dat we geen hondjes van het formaat Dotje in huis zouden nemen. Twee Russische ex-straathondjes, samen met hun moeder gered door een geweldige hondenredster en naar Nederland gehaald door iemand die niet minder geweldig bezig is.

Goed dat ik nooit heb gevraagd om hondjes met de uiterlijke kenmerken van een bepaald ras. Het kon en kan me ook niets schelen. Beetje Golden Retriever en Duitse Herder? Wij geloven dat we de honden krijgen die we verdienen. Straks gaan ze puberen en dan zullen we vast af en toe met de handen in het haar zitten. Maar we willen dit allemaal meemaken. Het is niet erg dat we hun eerste acht maanden hebben gemist. Per slot van rekening heb ik Dotje ook nog een en ander kunnen bijbrengen.

Hieronder zie je dat Popje een zwarte rug heeft en als je van heel dichtbij kijkt, zie je dat Fluffy ook een donkere gloed ter hoogte van de schouders heeft. Ze zijn wereldhonden, letterlijk en figuurlijk. Ze kwamen vanuit Moskou naar Spijkenisse. Dat klinkt als een straf, maar wij maken er iets moois van. We hopen dat ze zich snel thuisvoelen in hun nieuwe gezin. Ze zijn in ieder geval al dol op hun grote broer Mika.

Laatst vroeg iemand weer wat voor honden ik had. Toen ik antwoordde dat ze uit Rusland kwamen, zei die Duitse Herderliefhebber direct Oh, je hebt Russische Herders? Nou, volgens mij bestaan die niet eens. Maar ja, als je Mastiff googelt, zie je dat ieder land wel een variant heeft. Thuis vertelde ik aan Ronald wat voor gesprek ik had gehad en opeens wist ik wat ik doodleuk had moeten zeggen: Ja, dit zijn twee Russische Staffords! Leuk voor de nekjes die hun roddelbron al zagen opdrogen.