Dag 3506: Op handen gedragen

IMG_20190712_103914

Een paar dagen geleden maakte ik foto’s toen Ronald zijn meisjes over het veerooster tilde. We gaan graag wandelen op het schapenpad. Overigens til ik Popje, want zij is het lichtst. Vanochtend bedacht ik dat ik nog foto’s had van alle honden, gemaakt op het moment dat ze opgetild werden door papa. Daar zou ik dan een stukje over schrijven, want ik ben dol op die foto’s waarop Ronald zijn hondenkinderen op handen draagt.

Het leek me leuk om later een foto te maken van mezelf, in zijn armen. Dan zou de lezer kunnen beoordelen op wie ik het meest lijk. Maar het allemaal heel anders gelopen. Dat vertel ik later wel. In iedere geval is de foto met BAM erg mooi. Dat was sjouwen hoor, want BAM woog meer dan veertig kilo. Hij liet zich graag dragen en spartelde nooit tegen.

IMG_20190712_104334

Blaze is tientallen keren over het veerooster gedragen, maar de foto’s kon ik niet terugvinden. Wel een kiekje dat ik in huis maakte. Blaze ziet er wel een beetje eng uit, maar hij is één van de liefste honden die ik ken. Ook hij liet zich graag optillen.

dav

Dotje heeft maar eenmaal op het schapenpad gewandeld. Ze kon een heel stuk loslopen, want er stonden niet overal schapen. Ze zag op een gegeven moment drie hazen voor zich uit schieten. Ze wilde er achteraan, maar bleek perfect onder appèl te staan. Toen was ik heel trots.

sdr

Ronald draagt Fluffy meestal omdat zij iets zwaarder is dan haar zusje.Ook Fluffy en Popje vinden het heerlijk om gedragen te worden. Ze raken niet in paniek en zouden wel uren meegesjouwd kunnen worden.

dav

Popje is een handzaam hondje. Nu ben ik niet handig in het dragen van een hond, maar haar gewicht maakt het mij makkelijk.

IMG_20190712_154823

Kijk, hier zie je de reden waarom Ronald mij bijna letterlijk op handen heeft moeten dragen. We liepen rond het middaguur op het schapenpad en wilden een heuveltje aflopen, naar het water toe. Halverwege stapte ik met mijn linkervoet in een verborgen kuil en gleed met mijn andere been uit over nat gras. Mijn linkerbeen ging op een rare manier naar de grond en ik hoorde een krak. Zo, toen moest ik naar de auto strompelen. Dat viel voorwaar niet mee. Maar ik wilde niet gedragen worden. Want Ronald is natuurlijk nog altijd herstellende van een hersenbloeding.

sdr

We hebben de meisjes eerst thuisgebracht. Gelukkig was Mika thuis. Daarna zijn we meteen naar de Spoedeisende Hulp gereden. Alwaar bleek dat we eerst langs de huisarts hadden gemoeten. Maar er zat een heel grote verdikking op mijn voet en ik kon niet lopen. Dus werd er telefonisch contact gelegd en mocht ik toch snel behandeld worden in het ziekenhuis.

Uitslag: een gebroken enkel en het is voor 90% zeker dat ik onder het mes moet om er een schroef in te laten zetten. Dat laatste was wel een teleurstelling, want ik ben bang voor operaties. Maar goed, als het niet anders kan…. Eerst moet ik tot aanstaande woensdag in het gips en dan worden er foto’s gemaakt om te kijken of het zonder operatie ook zal helen.

Aan de arts vroeg ik of er ook zwart gips was. Ze dacht van niet en toen zei ik dat ik dan maar meteen knalroze gips zou nemen. Gelukkig hoefde dat niet en nu zit ik met een in zwart gips gehuld onderbeen. Het lopen met krukken die we toevallig al in huis hadden, moet ik nog onder de knie krijgen. Voorlopig blijf ik dus op de bank slapen en dat is wel zo gezellig. Nu moeten we zien hoe we het uitlaten gaan doen. Het komt wel goed. Maar mag ik toch vragen of jullie willen hopen dat ik niet geopereerd hoef te worden?

14 gedachten over “Dag 3506: Op handen gedragen

  1. Linda

    Nou is toch niet te geloven, weer…ongeluk zit in een klein hoekje, maar dit is wel heel erg vervelend…ik hoop van harte dat je niet geopereerd hoeft te worden…de foto’s zijn zo bijzonder, van alle hondenkinderen…heel veel sterkte met je been, jammer dat ik niet vlakbij woon, anders had ik je zekee geholpen…

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Voordat je het weet loop je met een gipspoot. Echt rot nu de meisjes er zijn. Maar het komt goed. Denk dat ik mijn dure hakken weg kan doen 🙂

      Reageren
  2. Cindy

    Godver… sorry! Maar jee, het zit ook niet mee he. Heb je eindelijk weer hondenkinderen die je kan uitlaten gebeurt er dit… Ik ga duimen dat je niet geopereerd hoeft te worden, maar ook zonder dat ben je hier natuurlijk lang zoet mee. Sterkte!

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ja, het zit even niet mee. Want Ronald is natuurlijk ook nog aan het herstellen. Maar we slaan ons erdoorheen. En hopen dat ik niet geopereerd hoef te Woden.

      Reageren
  3. Caroline

    Jeetje, wat een pech heb jij. Net nu je die twee lieve schatten heb. Ik zal voor je duimen dat je gevrijwaard blijft van een operatie.

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Dank je! Ik hoop ook dat ik geen operatie nodig heb. En de meisjes zitten gezellig op de bank, naast me.

      Reageren
  4. chucky1012

    Jeetje wat erg….
    Ik bid voor jou dat jij niet geopereerd hoef te worden….

    Sterkte en van harte beterschap Xoxo

    Reageren
  5. Myrna

    Wat vervelend voor je dat dit gebeurd is. Niet te geloven zeg. Hoe heeft Ronald 2 honden en jou naar de auto kunnen brengen ? Ik kan me er niks bij voorstellen. Ik hoop dat hij de auto heeft kunnen rijden naar jou toe, of dat de auto niet te ver weg was geparkeerd.

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Helaas, ik heb nog een heel stuk naar de auto moeten lopen. Het heeft geen nadelige invloed gehad op de brug, gelukkig. Naar me toe rijden kon helaas niet, want je kunt er met de auto niet komen.Ik heb bij het veerooster gewacht met Popje terwijl hij Fluffy in de auto zette.

      Reageren
  6. Natasja

    Ochh meid toch, wat een pech. Je bent er wel stoer onder hoor!
    Hoop zo en ga gruwelijk hard duimen dat je niet onder het mes hoeft. Ook hoop ik op een voorspoedig herstel. Als ik dichterbij woonde had ik de meisjes komen uitlaten. Jammer dat dit niet gaat 🙁
    Hou je taai lieverd XX

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ach, misschien heelt de breuk wel sneller met een stuk metaal erin…. Maar ik wil het liever niet. Woensdag hoor ik het. Ronald doet zijn uiterste best met de meisjes hoor. En anders ligt er wat in de tuin. Geen probleem.

      Reageren
  7. Tamara

    Ik hoop op en wonder en dat je enkel kan genezen zonder operatie. Brrr ik zou dat ook eng vinden

    Veel sterkte!

    Reageren

Laat een reactie achter op Cindy Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *