Het was een geluk bij een ongeluk. We bleken nog een set krukken in huis te hebben. Ronald heeft twee operaties aan zijn knieën ondergaan en uit die tijd stammen deze handige loophulpen. We hoefden in ieder geval niet op zoek naar deze dingen toen ik het ziekenhuis gisteren verliet. Ze moesten wel aangepast worden aan mijn lengte, maar dat was gelukkig een fluitje van een cent.
Het voortbewegen op krukken daarentegen blijkt geen sinecure. Als je dat niet met beleid doet, lig je zo op je snufferd. En ik durf een tweede valpartij niet te riskeren, dus beweeg ik me als een slak door het huis. Inmiddels lukt het me de deur naar de hal en de toiletdeur te openen. Met mijn voorhoofd tegen de muur kan ik ervoor zorgen dat ik mezelf zonder ongelukken op de pot kan laten zakken.
Veel meer hoef ik niet te doen. Wat niet wegneemt dat ik gisteravond toen Ronald en Mika weg waren met de meisjes toch naar boven ben gegaan. Goddank hebben we van die spuuglelijke trapmatten zodat ik niet met een rotgang naar beneden glij. De krukken kon ik niet meenemen naar boven, dus heb ik hopsend op mijn rechterbeen allerlei spullen in een tas gestopt. Met die tas om mijn nek ben ik weer naar beneden gegleden.
Ronald was een beetje boos dat ik dat had gedaan en daar heeft hij natuurlijk gelijk in. Maar hij heeft het al zo zwaar en het bijeenzoeken van al mijn toiletartikelen is een rotkarwei. Het is fijn dat ik alles nu naast de bank heb staan. Wat ik nodig heb, zoek ik op en stop ik in het schattige Rebecca Minkoff tasje op onderstaande foto. Ja, ik loop hier rond als een baglady, maar ik hoef tenminste niet overal om te vragen.
Oh ik snap je helemaal. Het is normaal om naar boven te lopen en je spullen te pakken. Gaan en staan waar je wil, en nu is alles ineens niet meer binnen handbereik en moet je overal om vragen. Ik houd mijn hart vast dat je alleen naar boven bent gegaan maar ik had hetzelfde gedaan. Ik sta erom bekend stront eigenwijs te zijn. Gelukkig is er niks gebeurd maar ik snap Ro wel.
Het was niet verstandig, maar ik zag er zo tegenop om hem met een lijstje naar boven te sturen. Het is goed gegaan, maar als ik binnenkort weer ga douchen (zittend in de bak, met benen buitenboord) zal hij er zeker bij zijn.
Hahahahaha ik zou het ook doen, hoor volgens mij is dat ook vrouw eigen, gewoon gaan! Maar begrijp z’n bezorgdheid wel…goeie oplossing hoor, tassie om je nek
Hij heeft ook weken niet durven douchen zonder begeleiding, dus ik snap zijn bezorgdheid. Maar ik ben erg voorzichtig hoor.
Ik begrijp jou heel goed.
Anders moet je telkens vragen om iets te pakken voor jou.
Xoxo
Heel irritant. Daar ben ik niet zo goed in terwijl ik altijd voor alle huisgenoten uit de startblokken schoot.
xoxo