Dag 3554: Herinnering aan Dotje

IMG_20190829_175201

Niet schrikken hoor. Voor zover ik weet is Dotje nog springlevend. Maar ja, ik kan het niet weten, want ik heb al sinds begin april geen contact met Carla. Want ik wil niet over Dotje praten en ik ben ook bang dat ze er opeens weer zit. Omdat de kinderen niet minder druk zijn en de vrouw niet opeens van honden houdt. Nog altijd doet het me pijn als ik naar haar foto’s kijk, want ik hield en hou ontzettend veel van haar. Het was een wonder dat ik zo viel voor die grote, stoer ogende Mechelaar.

Even hebben we eraan gedacht om grof geld voor haar te bieden. En dan bedoel ik echt een grote som. Alhoewel we het voor haar zouden doen, hebben we ons toch bedacht. Per slot van rekening waren wij slechts pleegouders en als haar rechtmatige eigenaar zijn hond geen zorgeloze oude dag gunde….. De kans is groot dat hij niet in zou gaan op ons bod . Hopelijk omdat hij uiteindelijk toch oprecht van haar hield. Wie zal het zeggen.

De melkglazen pot met deksel is dan ook geen urn. Gewoon een leuk gedecoreerde pot die leuk staat op de schoorsteenmantel. Zojuist heb ik er eindelijk grote plukken haar van Dotje in gestopt. Wat kwam er veel van die hond af. Eerst dachten we dat Blaze erg was, maar Dotje had bijna kaal moeten zijn. Overigens hebben we nu weer een hond in huis waar hele plukken van af vallen: Fluffy. Ons huis lijkt af en toe het Wilde Westen wel, met die dotten tumbleweed door het beeld vliegen.

Een vriendin heeft geprobeerd de haren van haar hond tot garen te spinnen en er iets van te breien of weven. Dat is jammerlijk mislukt. En ik zit ook niet te wachten op een trui of kleedje dat van Dotjes vachtafval is gemaakt. Ze is vaak in mijn gedachten. Dan moet ik lachen omdat ik haar matineus noemde als ze om acht uur ’s ochtends naar buiten wilde. Lieve hemel, Fluffy en Popje staan om kwart over zes al te stuiteren! Ja, ik was nogal verwend met BAM en Blaze die ik om tien uur van de bank moest trekken.

Dotje was geliefd bij meisjes hier uit de buurt. Eentje heeft haar speelgoedhondje zelfs naar haar genoemd. Acht maanden lang was ze mijn meisje. Met haar kon ik spelen met de bal en grote, vervaarlijk ogende mannen gingen op de weg lopen als wij naderden. Als haar zusje Pebbles er ook bij was, maakten we helemaal veel indruk. Het was een mooie tijd. Nu is er een nieuwe periode aangebroken. BAM, Blaze en Dotje zal ik nooit vergeten. We moeten maar eens foto’s uitvergroten en ophangen. Gelukkig hebben we nu twee kleine hartendiefjes uit Moskou. Dat verzacht de pijn enorm.

dav

4 gedachten over “Dag 3554: Herinnering aan Dotje

  1. chucky1012

    Ahhhh….
    Gossie.
    Wat een dot met haren…..
    Prachtige herinneringen die jullie altijd koesteren zullen……
    Fijn om foto´s uit te vergroten en in te lijsten om op te hangen…..

    Xoxo

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Van Fluffy komen ook zo ontzettend veel haren af. Nu heb ik in ieder geval iets dat me aan Dotje herinnert.
      xoxo

      Reageren
  2. Linda

    Aaaaach lieve Dotje…heeft Carla ook geen contact met jou gehad of heb je het kenbaar gemaakt…wat een verdriet geeft dat toch, hè..mooi haar haren in de pot, is ze er toch nog een beetje

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Hoe het allemaal gegaan is, weet ik niet eens meer. Wel dat ik niet thuis was en Ronald Dotje heeft overgedragen. Uiteindelijk heb ik het geaccepteerd, maar ik wordt niet graag door anderen aan haar herinnerd. Naar haar foto’s kijk ik wel regelmatig.

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *