Deze foto en nog een tweede plaatste mijn broertje Charles in onze familieapp. Vroeger noemde ik dat onze nestgenotenchat, maar Sonja, Ton en Ronald kletsen ook mee. De foto heb ik nog nooit eerder gezien en ik had werkelijk geen idee met wie ik op de foto stond. Het bleken buurtkinderen te zijn die allang verhuisd zijn. Echt, ik kan me niet herinneren dat ik ooit met deze twee in een zwembadje heb gezeten.
De foto moet meer dan vijftig jaar geleden gemaakt zijn. Toen ging ik nog niet iedere zes weken naar de kapper. Welnee, dat deed mama zelf. Niet met finesse, zo te zien. Waarom was die pony nou altijd zo scheef geknipt? Misschien zat ik wel niet stil genoeg. Maar dit kapsel stond me wel stukken beter dan dat lange haar, vind ik. Een bob met pony zag ik laatst in een kappersboek en toen heb ik even getwijfeld.
Hoe oud ik was op de foto zou ik werkelijk niet weten. Wel dat ik een heel snoezig badpak aan had. Van kleding had mijn moeder gelukkig wel verstand, want we liepen er altijd leuk en verzorgd bij. Als ik deze foto zie, ben ik weer blij dat ik geen dochter heb aangezien ik de neiging heb om kleine meisjes als een aankleedpop te zien. Misschien had mama dat af en toe ook wel.
Wat schattig, zeg!!! Die pony, was vroeger ook altijd zo kort
Dus ik was niet de enige?
Nee…hier werden we ook allemaal door moeder geknipt
Dat was meestal zo, geloof ik. Vroeger gingen kinderen bijna nooit naar de kapper.