Dag 3646: #tbt #46

IMG_20191128_170423

Op de foto zal mijn moeder nog geen 35 zijn. Hoeveel kinderen ze op dat moment had, weet ik niet zeker. Waarschijnlijk stond ergens een kinderwagen met daarin mijn jongste zusje, want zij en dat schattige meisje in het lichte jurkje verschillen niet veel in leeftijd. In welk jaar ze geboren zijn, weet ik niet. Dat kan ik maar niet onthouden. Mama ook niet. Zij heeft me een keer gebeld om te vragen hoe oud een zusje zou worden.

Echt waar. Toen ik vroeg hoe dat in hemelsnaam mogelijk was, zei ze dat ze alleen de geboortejaren van haar eerste en vijfde kind wist. Dus heb ik haar aangeraden maar eens in haar trouwboekje te kijken. Je bent toch wel getrouwd?  voegde ik daar wantrouwend aan toe. Dat wist ik natuurlijk wel, want er stond jarenlang een trouwfoto van mijn ouders in huis. Ze stonden daar zo glamourous te wezen dat ik er altijd vol verbazing naar keek.

Als ik mama zie staan op de foto kan ik me niet voorstellen dat die jonge vrouw zoveel kinderen had. Ze kon nog gewoon lachend poseren! Zelf draagt ze heel eenvoudige kleding- een zwart truitje met korte ouwen en een gestreepte rok die later in de verkleedkist terecht is gekomen en zwarte ballerina’s met een klein hakje. Maar kijk eens hoe leuk ze haar dochters aangekleed heeft. Nou vind ik het een beetje overdreven om twee kinderen dezelfde overgooier aan te trekken, maar toch.

Haar kinderen dragen alledrie witte kousen. Dat zal wel mode zijn geweest, want ik moet er niet aan denken . Mika heeft ook witte enkelsokken en die zijn na twee keer wassen gewoon grauw van kleur. We hadden ook altijd keurig gepoetste schoenen aan. Het poetsen was papa’s klusje. Hij was er trots op dat hij dat zo goed kon. Het geheim: schoenpoets dik aanbrengen en erop spugen voor het inwrijven. Dat had hij geleerd toen hij in militaire dienst zat. Of misschien bij de padvinderij waar hij ook had leren koken.

De energie die mama hier uitstraalt, maakt me blij. Zo makkelijk zal ze het niet gehad hebben met al die kinderen. Ze deed zoveel zelf, als het knippen van onze haren en vaak naaide ze onze kleding. Toen ik begin dertig was, zag mijn leven er heel anders uit. Alles draaide om mij en dat is iets dat mijn moeder nooit gevoeld heeft. Had ik vijf kinderen willen hebben? Achteraf misschien wel, maar dat kan ik nu makkelijk zeggen. Nee dus. In ieder geval heeft dat niet gelegen aan het voorbeeld dat mijn moeder gaf.

4 gedachten over “Dag 3646: #tbt #46

  1. Pearl

    Wat een mooi plaatje! Jouw moeder zag er prachtig uit. Mijn moeder kreeg 7 kinderen en ze wist precies wanneer iedereen jarig was. Elke verjaardag belde ze om je te feliciteren en altijd kreeg je een rood envelopje (Chinees gebruik) van haar. Zij is 22 jaar geleden overleden en ze wordt nog elke dag gemist…

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Wat moet je je moeder missen! Zo lang al niet meer om je heen- en ze heeft zoveel bijzondere dingen in jouw leven niet mee kunnen maken. Mijn moeder wist wel wanneer haar kinderen jarig waren, maar niet meer in welk jaar ze werden geboren 🙂 Die rode envelopjes koop ik bij de Vietnamese toko- veel leuker om het geld daarin te stoppen.

      Reageren
  2. Linda

    Wat schattig en een mooie vrouw, je mama…zie er 2 zussen in terug, in haar gezicht…en die kousjes waren idd in de mode, wij droegen ze ook 🙂

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ik vond het heerlijk als mensen tegen me zeiden dat ik op mama leek. En wat was ik teleurgesteld als ik te horen kreeg dat ik op papa leek. Die man was oud en kaal!

      Reageren

Laat een reactie achter op Pearl Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *