Er zijn mensen die niets meer durven te bestellen bij Ali en vanavond hoor ik dat mensen met een Chinees uiterlijk (kan natuurlijk net zo goed iemand zijn uit een ander Aziatisch land, maar dit terzijde) in de tram genoeg ruimte hebben omdat niemand dichtbij durft te gaan zitten. Wij maakten vanavond flauwe grappen en vierden de verjaardag van Saskia bij de Chinees.

Bij het oudste Chinese restaurant van het dorp, de zaak waar papa vroeger naartoe ging met een grote pan die daar werd volgeschept. We komen er al jaren. BAM mocht mee naar binnen, Blaze ook en de meisjes waren van harte welkom. We hebben ze thuisgelaten omdat we ze willen voorbereiden op een dagje zonder mama en papa als het straks weer 15 augustus is.

Saskia had een verrukkelijke rijsttafel besteld voor een gezelschap van dertien mensen. Mijn broers en zussen waren er, een neef van ons en een broer en schoonzus van Ton. Er kwamen klanten eten afhalen, maar op ons gezelschap na was de tent helemaal leeg. Dat vonden we erg  vervelend voor het personeel, maar we kregen natuurlijk wel veel aandacht van die vriendelijke mensen.

We hebben zalig gegeten en ontzettend veel gelachen. Misschien was het maar goed ook dat we de enige eters waren, want een chagrijnige klant had het misschien niet getrokken. Want als wij het naar ons zin hebben, wordt er heel veel gelachen. Toen we naar huis zouden gaan, stonden Ap, Ronald en ik al buiten terwijl mijn zusjes foto’s maakten met het meisje van de bediening. Het kind kon pas gaan afwassen toen ze eerst mijn zusjes had omhelsd en uitgebreid had uitgezwaaid.

Het was een heel geslaagde avond. De meisjes zijn ongeveer vier uur alleen thuis geweest en ze hebben niets gesloopt. Toen we binnenkwamen, zat Mika aan de eettafel en lagen de meisjes op bed. Alles was goed gegaan, zei hij. We hadden er niet eens op gerekend dat Mika zo vroeg thuis zou zijn. Nu weten we dus dat we gerust een uur of vier kunnen wegblijven. Kunnen we gerust mee als er weer een familie etentje is.