Dag 4059: Oppassen

mde

Je hoeft niet te denken dat ik ga oppassen hoor, snauwde mijn schoonloeder toen we haar vertelden dat haar eerste kleinkind op komst was. Haar echtgenoot had al eerder geweigerd ons te feliciteren, want we konden geen bewijs van de huisarts overleggen. Dus toen Mika er eenmaal was heb ik hem een paar keer mee moeten nemen naar mijn werk.

In het AD stond een oproep, want er is een artikel in de maak over kinderen die meegesleept moeten worden naar de werkplek van een ouder. Zelfs toen hij een baby was, ging Mika enkele keren mee. Op school vonden ze dat best. Hij had ook mee gemogen naar een conferentiecentrum waar we twee of drie dagen een cursus hadden. Dat heb ik niet gedaan hoor. Want hij sliep zo slecht.

De leerlingen vonden het wel leuk, zo’n baby. Een hele lieve leerling vroeg of hij Mika mee mocht nemen naar de kantine om hem te laten zien aan zijn klasgenoten. Het zal hem wel aandacht van meisjes hebben opgeleverd. Uiteindelijk ben ik er een paar jaar tussenuit gegaan om terug te keren toen het kind een jaar of vijf was. Ook toen heb ik hem een paar keer mee moeten nemen omdat ik geen oppas had.

Dan ging hij rustig achter in de klas zitten. Hij kreeg papier en kleurpotloden en hij had natuurlijk zijn muziek. In zijn rugtas zat namelijk onder andere een discman, koptelefoon en een stapel CD’s. I want the Eddie CD, mummy, zei hij dan. En dan ging hij lekker zitten luisteren naar Iron Maiden. Een meisje bood hem een snoepje aan, maar hij weigerde. Misschien zat er wel vergif in, piepte hij later toen ik hem vroeg waarom hij dat lekkers afgeslagen had.

Zojuist heb ik Mika gevraagd hoe hij het vond dat hij af en toe mee moest naar school. Hij vond het dus hartstikke leuk. Vooral toen hij op een gegeven moment op de computer dingen mocht doen. Dat deed hij tijdens vergaderingen, want hij moest natuurljk bij mij in de buurt blijven als ik lesgaf. Een collega had hem wegwijs gemaakt op de computer en zo was hij eerder  op internet dan ik.

Als ik nog leef als hij kinderen krijgt, hoeft hij zich geen zorgen te maken. Want ik zal heel graag oppassen. Mij maakt het echt niets uit wie de moeder van mijn kleinkinderen is. Natuurlijk hoop ik dat het iemand is die ik nu al ken, want ik ben dol op haar. Maar voorlopig zal het nog wel niet gebeuren, want Mika moet eerst een fijn leven opbouwen. Of hij blijft voor altijd thuis wonen. Van mij mag het. Kan ik lekker vaak oppassen.

4 gedachten over “Dag 4059: Oppassen

      1. Linda

        Ik vind zelf, als je de tijd ervoor hebt en zelf niet gebonden zit aan werk, wat is er dan mooier…hoewel ik er zelf nog niet aan moet denken, hoor…niet voor de baby’s, maar wil dat m’n eigen ‘baby’ niet zo snel gaat 😉 zou graag willen dat ze eerst goed voor zichzelf zorgen en heel zelf voorzienend zijn…maar is aan hun zelf natuurlijk.

        Reageren
        1. Pippi Bericht auteur

          Zo denk ik er ook over. Mika is nog steeds mijn baby hoor. Hij luistert nog naar dat koosnaampje 🙂

          Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *