Dag 4138: #tbt #94

IMG_20210408_103641

Of ik het erg vind dat ik al jaren leef in het gezelschap van vaderskindjes? Daar kan je van alles van vinden, maar het is nou eenmaal zo. Iedere hond die hier woont of gewoond heeft liep de hele dag achter Ronald aan. Het maakte niets uit dat ik de honden uitliet en eten gaf- hoogstwaarschijnlijk waren en zijn ze allemaal dol op de man die met balletjes gooit. Het is prima hoor- ik moet toegeven dat ik alleen met Dotje graag speelde.

Mika is altijd dol geweest op zijn vader. Zo waren mama en ik een keer zeer onder de indruk toen we met Mika en papa in de auto zat. Toen Ronald -waarom weet ik na al die jaren echt niet meer- wegreed begon zijn zoon hartverscheurend te huilen. Daddy, daddy, I want my daddy! snikte hij. Het was vreselijk om aan te horen. Gelukkig bleef het bij die ene keer en ik geloof dat hij van beide ouders evenveel houdt.

Mika is altijd een knuffelkind geweest. Tegenwoordig moeten we om een kus vragen, maar tot voor kort deed hij het spontaan. Sinds hij vaste verkering heeft doet hij dat niet meer op de mond. Dat is misschien maar beter ook, want op die manier breng je ziektekiemen veel te makkelijk over. Moet je zien hoe lief hij zijn vader kust. Iedere leeftijd heeft zijn charme, maar ik vond het zo fijn om hem te knuffelen toen hij nog zo klein was. Als ik de kans krijg doe ik het trouwens dunnetjes over hoor. En hij laat het gewoon toe.

 

12 gedachten over “Dag 4138: #tbt #94

  1. Myrna

    Wat heerlijk dat alle kinderen zo dol zijn op hun vader.
    Dat wil toch wat zeggen hè over Ro als mens.

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ik was het bestaan van de foto allang vergeten. Wat een verrassing dat ik ‘m vond. xxx

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *