Met gezondheid en liefde is vrijheid toch wel het grootste goed dat een mens kan hebben. Graag zou ik willen zeggen dat je een hoop vrijheid hebt in dit land. Maar als je de kranten de afgelopen dagen goed gelezen hebt, durf ik dat niet meer te beweren. Vrijheid is je mening kunnen ventileren. Ook lieden die geen bijster fijne boodschappen verkondigen mogen dat. Dat kan soms ergerlijk zijn, dat geblaat en gekakel. Maar is het niet veel erger als mensen monddood worden gemaakt?
Regelmatig krijg ik verzoeken van Amnesty International of ik een petitie wil tekenen of een email wil versturen. Dat doe ik, want de verhalen zijn schrijnend. Het schijnt te helpen, die bemoeienissen van deze beweging. Regelmatig komen mensen vrij die opgesloten waren omdat ze voor zichzelf of de medemens wilden opkomen. Dat ik mijn mening kan uiten zonder dat ik bang hoef te zijn dat ik opgepakt word, is wat ik versta onder vrijheid.
Tja, en dan weer die andere kant van het kaartje. Heus, ik snap wel wat men ermee bedoelt. Maar ik ben zo oppervlakkig dat ik vooral denk aan mijn eigen muren. Die me zo dierbaar zijn omdat ik er boekenplanken aan kan hangen. En er anders wel schilderijen en prenten tegenaan te spijkeren.
Laat maar die muren staan, voor je het weet, staan de verkeerde personen binnen..
Dat willen we zeker niet 🙂