Ooit hadden we drie katten. Stanley kwam uit het asiel, Tyson en Franklin kregen wij cadeau van een kennis. We gingen voor het kleine zwart-witte katje met het boze gezichtje, maar we kwamen thuis met zijn broer, een wat lompe cyperse kat. Stanley vond haar broertjes helemaal niet zo leuk. Het heeft een hele tijd geduurd voordat ze kon accepteren dat ze niet langer enig kind was.
Ze lagen zelden bij elkaar en echt knuffelbaar waren ze ook niet. Nee, dan zijn Apollo, Fluffy en Popje heel anders. Nu zou ik geen katten meer willen. Kattenbakken schoonmaken vind ik vreselijk en de dieren binnenhouden is ook een hele klus. Maar als ik die drie katten op de foto zie, snap ik wel dat ik dol op ze was.
Op de foto staat trouwens nog veel meer Linksvoor zie je mijn allereerste Helmer. Daar bewaarde ik mijn administratie in. Op het kastje staat de wierookdoos die ik nog steeds heb, maar waar nu niks in zit. Veel boeken had ik toen niet, zo te zien. De foto is van voordat ik het Boekenfestijn ontdekte. Op de eettafel stond nog geen computer- die kreeg ik pas veel later. Een afgedankte van mijn werk en er kwamen twee leerlingen om me wegwijs te maken op dat ding.
Destijds hadden we twee twee banken en dat was genoeg, want de katten namen niet veel plaats in beslag. Het is jammer dat de Lotek lampen die ik toen had kapot zijn gegaan, want ik vond ze erg mooi. En wie zich afvraagt wat er aan de linkerkant staat- ik denk dat het Ronald is. Hij was waarschijnlijk met de katten aan het spelen. Net zoals hij dat nu doet met de honden.
Ik zie op the dodo een YT kanaal vaak zulke aanhankelijke katten. Zo lief om te zien. Maar ik ben nog niet zo ver.
Daar zeg je iets. Het binnen houden van ze lijkt me erg moeilijk. Ik zou niet willen dat mijn kat s nachts niet thuis is. Ik zou geen oog dichtdoen.
Ze glippen zo sneaky naar buiten. Denk maar goed na voordat je een dier in huis haalt. Het moet wel klikken.
Wat leuk, die foto…en had je zo’n kleed over je banken, wat toen helemaal hot was…je eetkamer stoelen zijn nu weer helemaal in
Ja, een grand foulard 🙂 Erg populair in studentenhuizen. Want iedereen had een oud bankje van hun (groot)ouders.