Dag 4291: Aangepast

IMG_20210908_112917

Ergens, in de krant of op Facebook, heb ik gelezen dat er mensen zijn die hondenliefhebbers afraden dieren uit het buitenland te adopteren. Omdat dieren die bijvoorbeeld van de straat zijn geplukt zich nooit kunnen aanpassen aan een leven in huis. Nu wil ik best geloven dat er dieren zijn die zodanig beschadigd zijn dat ze niet snel vertrouwen in een mens zullen krijgen. Mijn hand in het vuur steken voor een willekeurige hond zal ik voor de zekerheid dan ook niet doen.

Maar ik weet uit ervaring dat niet iedere hond op transport mag naar Nederland. Als ze het geluk hebben gehad dat ze in het land van herkomst goed zijn opgevangen door iemand die er meestal niet rijk van wordt, is er de kans dat ze geobserveerd worden. Dat gekeken wordt of ze goed omgaan met soortgenoten en kinderen bijvoorbeeld. Als men denkt dat ze kans maken om geadopteerd te worden, wordt er eerst contact gezocht met pleegouders.

In een fijn opvanggezin kunnen honden bijkomen van de afgelopen tijd en daar wennen ze aan een huiselijk leven. Daarna kan de zoektocht naar een thuis voor altijd beginnen. Eigenlijk kan ik iedereen aanraden voor een hond te gaan die dit traject goed doorlopen heeft en klaar is voor adoptie. Maar natuurlijk is het bij ons niet zo gelopen. We zijn hard van stapel gelopen en bij ons heeft het prima uitgepakt. Apollo, Fluffy en Popje hebben nauwelijks bij mensen in huis gewoond.

Fluffy en Popje zijn met hun moeder en de rest van het nest van straat gered. Ze hebben in een opvang gezeten, maar verbleven daar in een groot hok met de rest van de familie. De mevrouw van de opvang had erg veel dieren en die kon ze natuurlijk niet allemaal in huis houden. Vanuit dat adres in Moskou zijn ze regelrecht naar Spijkenisse gekomen. Fluffy is nog steeds wat bang voor mensen die ze niet kent, maar verder gaat het prima.

Op het moment dat ik dit zit te tikken zijn de meisjes nergens te bekennen. Nou, ik weet wel waar ik ze kan vinden. Ze liggen vast bij Ronald in bed. Hij heeft nachtdienst gehad en als hij er rond het middaguur even uit is geweest om te plassen laat hij de slaapkamerdeur open zodat zijn meisjes bij hem kunnen komen slapen. In het begin deed hij dat niet omdat hij bang was dat ze dan de hele nacht wakker zouden blijven. Welnee, ook ’s nachts slapen ze. Op de wat spookachtige foto hieronder zie je hoe ze er bij liggen als mijn wekker is gegaan.

Ze zijn zo lief en knuffelig. Als ze op de bank liggen en ik er ook graag bij wil, kan ik ze gewoon opzij schuiven. Of ik wurm me er tussen en dat wordt het al snel iets te warm en dan gaat er altijd wel eentje op de plavuizen liggen. Ze hebben zich enorm snel aangepast en binnen een paar dagen reageerden ze al op hun naam. We hebben ook geen cursus Russisch hoeven volgen- misschien betekent huphuphup in die taal ook wel dat ze naar binnen moeten komen.

Apollo schijnt ooit een paar dagen ergens te zijn geweest, maar helaas was de kat niet van hem gecharmeerd. Of andersom, dat kan ook. Terwijl ik alleen nee! hoef te zeggen om hem te doen besluiten niet achter een kat aan te gaan. Bij de Nederlandse opvang zat hij buiten in een ruim verblijf omdat die mensen meer huisdieren hadden. Wij trokken ons er niks van aan. Eén blik op die mooie bruine ogen van hem en we wisten dat we een goede keus hadden gemaakt.

Buiten loopt hij braaf met me mee. Op een bejaardentempo, dat dan wel. Hij wacht netjes als ik zeg dat hij moet wachten en dat gebeurt gewoon aan een slaphangende riem. Er zijn weinig honden die hij niet mag en de meeste loopt hij zonder te kijken voorbij. Het overkomt me steeds vaker dat kinderen zeggen dat ze hem lief vinden. Hij wordt ook vaak geaaid en hij heeft een mensenvriendin op wie hij af rent.

Alledrie hebben ze zich erg snel aangepast aan hun nieuwe leven. Ze mogen op de bank liggen en ze krijgen veel liefde. Tijdens het wandelen krijg ik complimenten omdat Apollo zo netjes bij me loopt. Dan zeg ik eerlijk dat hij niet harder kan lopen. Maar dat is niet helemaal waar, want hij rent wel op zijn vriendin af. Dat mag. Net als slapen met zijn hoofd tussen de designerschoenen. Die laat hij netjes met rust, net als het snoep in de schaal op de koffietafel.

Door af en toe met mijn hondenkinderen te pronken hoop ik dat er meer mensen gaan beseffen dat je niet altijd een pup of prijzig rashondje in huis hoeft te halen voor wat meer geluk. Zelf werd ik op #adoptdontshop gewezen door iemand die ik op Instagram volg. Nog altijd ben ik blij dat we voor honden zijn gegaan die in het land van herkomst weinig kansen hadden. Nu hebben ze een goed leven, dat weet ik zeker. En van de blaffende kindjes hebben we inmiddels nog meer foto’s dan van het kind dat ik zelf gebaard heb.

mde

8 gedachten over “Dag 4291: Aangepast

  1. Myrna

    Jullie hebben het risico durven nemen en heeft goed uitgepakt. Ik vind het heel moedig van jullie. En kijk hoe goed jullie bij elkaar passen.
    Het is jammer dat de hondjes niet kunnen praten!

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      We hebben zeer impulsief gehandeld, maar hebben daar zeker geen spijt van. Konden ze ons maar vertellen wat zij ervan vinden 🙂

      Reageren
  2. Cindy

    Dit heeft inderdaad heel goed uitgepakt, fijn voor alle partijen.
    Het is dat ik compleet viel voor Macy’s fotootje op internet, anders had ik ook weer een kat uit het asiel gehaald. Het is dan wel geen buitenlands asiel, maar toch. Er zitten er genoeg.

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Wij hebben ook gekeken of er geschikte asielhonden waren. Maar we wilden graag twee onafscheidelijke honden. Wat zijn we blij dat het Fluffy en Popje zijn geworden- ik geloof niet dat onze drama queen van haar stoere zus gescheiden kon worden. Wat er bij de beschrijving van Apollo stond maakte ons zo verdrietig dat we gelijk een afspraak maakten om naar hem te gaan kijken.
      Ik kan me goed voorstellen dat je als een blok viel voor Macy. Ze ziet er schattig uit. Zo fijn dat je al foto’s en filmpjes van haar hebt. Je gaat vast wen mooie tijd met haar beleven. Maar eerst op vakantie!

      Reageren
  3. chucky1012

    Jullie is het van harte gegunt…..
    Konden ze maar praten want wat een fijn en goed leven hebben ze bij jullie….
    Dat ze nog vele jaren bij jullie zullen zijn…..

    Xoxo

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      De manier waarop ze zich gedragen zegt ons al genoeg hoor. Ze zijn erg lief en luisteren goed. Ik hoop ook heel lang van die drie te kunnen genieten.
      xoxo

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *