Dag 4345: By the way……

dav

Op bovenstaande foto zie je toch niet dat deze voormalige straathonden elkaar net een paar weken kennen? Ze liggen hier heerlijk tegen elkaar aan. Het klikte meteen en het is net alsof ze al hun hele leven samen zijn. Ze hebben wel even moeten wennen hoor. Fluffy is sowieso overal bang voor en Popje durfde niet met haar kauwstaafje langs haar broer te lopen, maar al heel snel kwam het goed.

dav

Deze foto maakten we op de eerste dag. We hadden Apollo met z’n allen opgehaald en daarna maakten we een lange wandeling. Thuis ging alles goed. Apollo drentelde door de tuin en de meisje kwamen hem vergezellen. Let eens op de staarten: die steken fier omhoog. Wat voor achtergrond ze ook hebben: ze horen bij het gezin.

Het zal best wennen zijn geweest- van de straat naar een opvang en daarna in een huis wonen met je vader, moeder en je oudste broer. Hun eigen plek is een hok geweest. En dan hadden ze nog geluk, want wie weet hoe het met mijn drie hondenkinderen zou zijn afgelopen als ze niet van de straat geplukt waren. Daar hoef ik niet over na te denken, wat nu zijn ze hier.

Fluffy is nog steeds erg bang voor mensen en ze wil niet langs huizen lopen. Apollo zit onder de littekens. Alleen Popje wekt de indruk dat ze zo bij een gerenommeerde fokker vandaan komt. Je zou verwachten dat ze een rugzakje zouden hebben, maar het valt reuze mee. Al snel luisterden ze naar hun nieuwe naam en Ronald en ik hoefden geen cursussen Spaans en Russisch te volgen, want ze snappen de commando’s gewoon.

mde

Sinds kort zie ik op Instagram allerlei filmpjes over honden die er ooit slecht aan toe waren. Ze waren mishandeld en in de steek gelaten. De beelden waren soms schokkend. Maar het kwam goed. Eerst werd de kijker op de hoogte gesteld van wat de hond had doorstaan en daar na verschenen steeds dezelfde woorden: By the way, (s)he is safe with me. Het is blijkbaar opeens helemaal in om zulke filmpjes te plaatsen.

Zelf ben ik niet van plan dergelijke beelden te maken. Natuurlijk ben ik boos en verdrietig als ik denk aan wat mijn kindjes hebben meegemaakt. Maar dat heeft natuurlijk geen zin. Veel belangrijker is het feit dat ze alledrie nu veilig zijn bij ons. Dat voelen we vandaag extra, want het is de officiële verjaardag van de meisjes. Ze zijn nu drie jaar. Hoe oud Apollo is zullen we nooit weten. Maar wat telt is dat hij bij ons gaat blijven tot de regenboogbrug roept. We zullen zorgen dat ze veilig en gelukkig zijn.

4 gedachten over “Dag 4345: By the way……

  1. Myrna

    Wat geweldig dat jullie elkaar gevonden hebben !!
    Het heeft zo moeten zijn. Uit Rusland en Spanje en nu zijn jullie samen een gezin , jullie zijn geweldig dat jullie de stap hebben durven nemen.

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      We hebben niet geluisterd naar mensen die zeiden dat straathonden nooit zouden kunnen wennen aan een huiselijk leven. We hebben gelukkig de juiste keuze gemaakt en daarom zitten we er nu zo gezellig bij 🙂

      Reageren
  2. Linda

    Zo mooi hé, dat het gelijk klikte…het zijn sterke kindjes en ik vind het hartverscheurend, die filmpjes, maar altijd fijn om te zien dat het goed afloopt…en dan zie je ook hoe ze weer het vertrouwen krijgen in de mens…

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Het is ongelooflijk hoe snel ze zich herpakken. Apollo is het beste voorbeeld- ondanks zijn verleden is hij zo lief. Hij wordt ook zo graag geaaid en geknuffeld.

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *