Dag 4367: 1999

dav

Omdat ik zelf nooit hoef te tanken is de benzineprijs niet iets dat ik in de gaten dien te houden. Toch doe ik dat al een jaar of drie. Dotje wilde ’s ochtends zo graag naar het park dat ze ging trekken. Het enige dat enigszins hielp was haar stilzetten en laten liggen. Dat deed ik altijd voor het bord van de benzinepomp om daarna redelijk rustig naar de overkant, de ingang van het park, te kunnen lopen.

Toen ze bij ons woonde kostte een liter benzine nog net geen €1,60. Tegenwoordig stijgt de prijs als een malle. Vanochtend zag ik wat ze er nu voor vragen. Niet niks, maar toch dacht ik niet meteen dat het wel erg duur was. Nee, opeens hoorde ik de stem van Prince die zijn grote hit 1999 zong. Het nummer komt uit 1982 en ergens heb ik het 45-toerenplaatje nog. Destijds dacht ik dat het heel lang ging duren voordat het 1999 was.

Dan liep ik tegen de veertig, bedacht ik. Dat was toen heel oud. Gelukkig kon ik dan nog heel lang genieten van het leven dat ik in de tachtiger jaren leidde. Lang leve de lol en vooral veel muziek. Op een gegeven moment ging ik zeker iedere maand naar een concert, kwam ik vroeg in de ochtend thuis en kon ik uitslapen totdat de winkels bijna dicht gingen. De supermarkt sloot om zes uur en als je op zondag een lege koelkast had moest je naar de snackbar.

Het waren geweldige jaren. Nog altijd zijn de eighties favoriet als het om muziek gaat. Hoe vaak ik niet op Spotify intik dat ik veertig jaar oude dansmuziek wil horen…. Toen dacht ik niet na over de toekomst. Trouwen en kinderen krijgen- mij niet gezien. Misschien zou ik ooit een kat in huis halen, maar ik wilde eigenlijk zo weinig mogelijk verantwoordelijkheden. Dat was iets voor later. Voor als ik tegen de veertig liep.

Uiteindelijk kwam 1999 steeds dichterbij. In dat jaar trouwde ik en kreeg ik een kind. Drie katten had ik inmiddels. Zo ongeveer het hele jaar door hoorde ik paniekerige uitspraken over de overgang naar het nieuwe millennium. Het dreigde allemaal gepaard te gaan met een hoop ellende. Het viel mee- de ergste ongelukken gebeurden toen mensen op 1 januari 2000 euro’s pinden terwijl ze nog gewend waren aan guldens. Met als gevolg heel heftige schulden.

1999  was een puik jaar. Omdat ik nog geen nagellakverslaving had kon ik lekker veel boeken kopen en dat deed ik zelfs toen ik hoogzwanger was- liep ik met die buik vreselijk te sjouwen. Ook ging ik dat jaar naar een opvoering van Der Ring des Nibelungen, een operacyclus uitgesmeerd over vier avonden. Minstens vier uur per opvoering. Voorlopig zit zoiets er niet meer in, want ik moet thuisblijven voor de hondenkinderen.

Nu is het 2021, het jaar waarin Mika 22 wordt en ik al meer dan een kwart eeuw met dezelfde man ben. Over mijn leven ben ik best tevreden, maar ik denk nog graag aan 1999. Zo herinner ik me nog leuke uitjes met school, een prachtig recital van Charlotte Margiono en vooral het feit dat ik elf maanden lang heerlijk heb kunnen slapen. Af en toe mis ik mijn oude leven wel, maar ik zou er Mika, Apollo, Fluffy en Popje nooit voor willen opgeven.

2 gedachten over “Dag 4367: 1999

Laat een reactie achter op Pippi Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *