Van de week deed ik mee aan een online enquête over het opmeten van je bloeddruk. Het schijnt dat het heel verstandig is als je dat met een zekere regelmaat doet. Maar ook dat er zoveel gelegenheden zijn waar je dat kunt laten doen. Je hoeft er blijkbaar niet voor naar de huisartsenpraktijk om een assistent aan je te laten friemelen. Nee, ik las zelfs dat er ook weleens bloeddrukmeetmensen rondlopen in een supermarkt. Nou, hier niet hoor.
Als het met bloed te maken heeft vind ik het hartstikke eng. Toen een nichtje een keer een bloedneus kreeg heb ik hard om mijn moeder geroepen. Voor het eerst in mijn leven hoorde ik irritatie in haar stem toen ze me vertelde dat ik dat zelf maar moest oplossen. Het zal wel vanzelf in orde zijn gekomen. Of ik heb het hele incident verdrongen. Maar toen BAM door een ruit was gesprongen heb ik de wond heel snel verzorgd, dat dan weer wel.
Het opmeten van mijn bloeddruk vind ik doodeng. Het feit dat mijn arm flink wordt afgekneld en dat het bloed daarna langzamerhand vrijuit door mijn aderen mag razen maakt dat ik bijna flauwval. Alleen het afnemen van bloed is nog erger en toen ik pas zwanger was hebben ze met met drie man moeten vasthouden om het varkentje te wassen. Ze zullen het er op verjaardagen wel over gehad hebben.
Als ze beginnen met het opblazen van de band vliegt mijn bloeddruk al omhoog. Ernaar kijken durf ik ook niet. Dat deed ik dus niet toen Ronald aan de beurt was. Op de foto zie je dat zijn bloeddruk opgemeten werd toen hij net in het ziekenhuis was aangekomen. Later bleek hij een hersenbloeding gehad te hebben, dus waarschijnlijk was het een belangrijke medische handeling. Misschien moet ik het ook maar eens laten doen. Als het tenminste echt nodig is.
Hahaha is idd een vervelend gevoel, dat afknallen, en je kan beter niet van te voren weten dat ze het gaan doen…maar je bent echt de enigste niet hoor, ik ken een man op de sportschool, daar moet je niet eens praten over een prik 😉
Of erover lezen 🙂
Geen enkele moeite mee. Voel het ook amper dat afknellen. En bloedafnemen kijk ik altijd naar.
Mijn aders zijn bijna niet te vinden dus blij als ze er dan 1 hebben. Vind het een leuk gezicht als het bloed dan het buisje in loopt.
Ik word helemaal duizelig als ik dit lees! Jij bent gelukkig niet zo kinderachtig als ik 🙂
Hahahaha! Sorry 🙂
Ik zag het allemaal voor me. Gelukkig heb ik nog kunnen slapen 🙂
Bloed prikken doet me niks. Ik ben al zo vaak geprikt en moet nog heel vaak geprikt worden.
Wat ik wel eng vind was de rug punctie. Daar was ik echt bang voor. Zeg ik eerlijk.
Maar ook dat viel mee. Heb een hoge pijngrens en dat scheelt.
Die punctie lijkt me erg eng. Maar ik heb dan ook een zeer lage pijngrens. Fysiek dan.
In mijn aders vind ik niet erg maar in mijn bovenarm vind ik wel irritant , vooral in de spier. Damn.