Dag 4432: #tbt #134

Scanned_1643286943110

De foto is al meer dan twintig jaar oud. Mika en ik staan bija in het midden, maar als ik naar het plaatje kijk, valt me juist op wat om ons heen staat. Ten eerste die fijne vloer. Toen we in dit huis kwamen wonen gaven we een fortuin uit aan dit donkergrijze zeil met witte stipjes. We zullen het wel hebben laten leggen, want destijds was Ronald nog niet zo handig.

De keuken was heel simpel- niet meer dan een eenvoudig keukenblok. Maar toen kookte ik nog en veel meer dan een gewoon fornuis met vier gaspitten had ik niet nodig. Wel noodzakelijk: de raambekleding, want er kwamen veel mensen langslopen die af en toe een blik naar binnen worpen. Overdag was dat geen probleem, ’s avonds vond ik het toch een beetje eng.

De theedoek die op de radiator hangt kreeg ik van mama. Helaas is het ding allang verdwenen. Net als het broodrooster die pas een jaar geleden weggedaan is omdat Ronald een mooiere wilde. Als het aan mij gelegen had roosterde ik nog steeds mijn boterhammen in dit oude ding. De andere spullen op het tafeltje bij het raam hebben we nog steeds.

Net als de mand eronder. Daar zitten nu boeken in. En natuurlijk hebben we tegenwoordig geen kattenvoer meer in huis. De kandelaar aan de muur heeft hier jaren in de gang gehangen tot ik het zat was dat er zoveel kaarsvet op de grond druppelde. Misschien kan ik ‘m in de zomer aan de schutting in de tuin spijkeren.

Op de foto was ik 38 jaar oud. Blij met mijn eerste en uiteindelijk enige mensenkind. Zielsveel hou ik van hem, maar ik vind het wel een beetje jammer dat het daarna snel over was met dat frisse smoeltje. Mika sliep erg slecht en ik dus ook. Daar wil ik niet dramatisch over doen, maar het heeft jaren geduurd voordat ik lekker door kon slapen. Nu word ik niet eens wakker als hij ’s nachts thuiskomt.

4 gedachten over “Dag 4432: #tbt #134

  1. Myrna

    Wat een mooie foto. Ik vraag me vaker af hoe ik alles voor elkaar kreeg in die tijd.
    Ik werkte , met 2 kinderen en 2 honden en een groot huis.
    Lindsey was een hele moeilijke slaper en daarna kwam Tyler, hij was een huil baby en heel moeilijk tot zijn 4e jaar.

    Reageren
  2. Linda

    Wst een schattige foto en je zou echt niet zeggen, dat je daar 38 jaar was..veel jonger, vind ik…ik keek ook gelijk naar de spullen en zag gelijk het kattenvoer 🙂

    Reageren

Laat een reactie achter op Linda Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *