Dag 4459: Deurknop

IMG_20190408_170415~2

Had ik maar wat beter nagedacht toen we ons ouderlijk huis leeghaalden. Maar we hadden haast en weinig tijd. We hadden Dotje en zij kon altijd meegenomen worden, dus ik vraag me nu toch af waarom ik er niet vaker te vinden was in dat huis vol spullen waar we zoveel mooie herinneringen hadden.

Alle boeken meenemen was helaas niet mogelijk omdat ik al een huis vol heb. Gelukkig hebben de anderen wel een en ander uitgekozen. Bestek bijvoorbeeld, iets dat je wel nodig hebt als de hele familie komt eten. De handdoeken heb ik gepakt, behalve de roze, want die wilde een zusje graag hebben.

Het mooie slaapbankje en het logeerbed konden we aan de straatstenen niet kwijt Waarom snapten we niet dat juist die dingen erg handig waren voor in de mancave? Ja, waarschijnlijk stond die nog niet op Mika’s wenslijstje. Maar eigenlijk gaat het me voornamelijk om betrekkelijk kleine spullen die ik achteraf gezien graag had willen hebben.

Zoals deze deurknop die door mama werd gepimpt. Het ding is niet bijzonder mooi, maar er zit een heel verhaal achter. Mama is namelijk op een woensdagmiddag met vijf kinderen meer dan een half uur gaan lopen naar een winkel waar de verf in de uitverkoop was. Ze vond de deur van de gang naar de woonkamer een beetje sleets geworden en ze besloot het te gaan verven.

Er was wat verf over en toen besloot ze de deurknop te verfraaien. Dat had ze al eerder gedaan met de kolenkit waarin de paraplu’s werden opgeslagen en de oude melkbus die in de voortuin stond, voorzien van de achternaam van alle bewoners. Ongeveer vijftig jaar lang hebben we de deurknop gebruikt. Een gezin van zeven zal goed zijn voor tientallen aanrakingen per dag. En toch ziet de knop er nog patent uit.

Had ik ‘m maar meegenomen. Waarschijnlijk deed ik dat niet omdat het huis in de verkoop ging en het is dan wel de bedoeling dat kijkers de woonkamer in en uit kunnen lopen. Had ik ter vervanging maar de goedkoopste deurknop gehaald bij de bouwmarkt. Trouwens, die deur was zo oud dat ik zeker weet dat de nieuwe bewoners ‘m hebben vervangen.

Het gaat te ver om te beweren dat ik er spijt van heb dat ik de deurknop niet heb gedemonteerd en in mijn tas heb gestopt, maar ik vind het wel jammer. Onze enige deurkruk op de begane grond is spuuglelijk, net als de deur trouwens. Die mag ook weleens vervangen worden. En op die spiksplinternieuwe deur dag ik graag de met stipjes opgeleukte deurknop van mama gemonteerd. Omdat ik altijd zo gelukkig werd als ik de woonkamer in kwam lopen en daar met een kus ontvangen werd door mijn moeder.

6 gedachten over “Dag 4459: Deurknop

  1. Myrna

    Dat woord kolenkit kennen onze kids niet hè.
    Jammer voor je dat je die deurknop niet hebt kunnen meenemen. Memories he

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Mijn moeder vond het leuk om haar huis met weinig middelen mooier te maken. Wat had ik die deurknop graag willen hebben.
      xoxo

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *