Dag 4502: #tbt #144

IMG_20220407_103921

Het #fmspad onderwerp van de dag was Santa, geloof ik. Het kwam dus goed uit dat ik met Dotje richting het dorp ging. Want in de passage stond een Kerstman. Met haar kon ik daar makkelijk lopen. Toen ik er met BAM en Blaze wandelde voelde ik me net Mozes die de Roze Zee zag splijten. Tja, dat krijg je met een krachtpatser en eentje met een blauw en een bruin oog.

Met Pebbles durfde ik er niet te lopen, want zij liet nog weleens iets lopen en dat heb je liever niet op drukke plekken. Maar met Dotje ging het erg goed. Niet dat zij zo in de smaak viel bij het winkelend publiek hoor. Het was meer mijn instelling- mensen die met een klein keffertje aan de lijn onaardige blikken op ons wierpen konden wat mij betreft op z’n Rotterdams de tyfus genieten.

Eerst maakte ik een paar foto’s van mijn grote meid terwijl ze netjes naast de Kerstman zat. De lijn hield ik vast, dat dan weer wel. Toen kwam er een man die me aanbood  een foto van de Kerstman, Dotje en mij te maken.  Dat was heel aardig. Toch twijfelde ik even, want ik was even bang dat hij ervandoor zou gaan met mijn telefoon.

Pas veel later realiseerde ik me wat een rare gedachte dat was. Natuurlijk zijn er mensen die de telefoon van een oude vrouw zouden kunnen jatten. Maar dan toch zeker niet eentje die met een Mechelaar was. Zo’n type politiehond zou zoiets echt niet pikken. Voordat je het weet hangt het in je broekspijpen. Maar goed, als ik naar Dotje kijk was ze niet erg bezig met het wantrouwen van een meneer die een goede daad verrichtte.

6 gedachten over “Dag 4502: #tbt #144

  1. Linda

    Hahahahaha zeker niet proberen met een echte politie hond….toch vind ik het idee van de splijtende zee, wel een heel gaaf gezicht…trouwens, je bent wel afgevallen, als je deze foto ziet 😉

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ik kies honden er niet op uit, maar ik denk dat men niet gauw zal proberen mij te beroven. Al is Apollo wel een oud mannetje hoor.

      Reageren
  2. Myrna

    Ahhhhhh zulke mooie herinneringen aan lieve Dotje
    Ik snap die gedachte van jou heel goed hoor , dat ie er met je telefoon van door zou kunnen gaan.

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      We maakten dagelijks lange wandelingen. Ik mis haar nog steeds. Maar hoe ik toch heb kunnen denken dat iemand mijn telefoon zou stelen. Ik was wel met een grote Mechelaar hoor.

      Reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *