Gisteren was Linda hier en zij komt nooit met lege handen. Dat mag trouwens best hoor, maar ik ben altijd blij met wat ze meeneemt. Deze keer was dat onder andere een digitaal fotolijstje. Emily had er ooit ook eentje en ik begrijp niet waarom wij niet meteen naar de winkel zijn gerend. Want we zijn hartstikke blij met dit cadeau waar zij op uitgekeken was.
Ronald ging meteen aan de slag en zelfs zonder gebruiksaanwijzing had hij al snel door hoe hij er foto’s op kon zetten. Vandaag ging hij weer aan de slag en nu hebben we een SD kaartje met tientallen foto’s die allemaal op mijn blog te vinden zijn. We zijn er eens goed voor gaan zitten, want we hebben mooie herinneringen gemaakt en vastgelegd.
Hoeveel foto’s kan je nou neerzetten un huis? Roeg Ronald zich af. Nou, wij hebben er helaas geen plaats voor. Maar nu hebben we een digitale fotolijst die we op het tafeltje naast de fauteuil hebben neergezet. Alle honden die we in huis hebben gehad staan op de foto’s, er zijn familiefoto’s die we niet vaak genoeg kunnen zien.
Ronald vindt het erg leuk om zoveel mogelijk foto’s op het kaartje te zetten. Het is wel veel werk, maar het is een dankbaar klusje. Als hij weer naar sportevenementen zit te kijken, schuif ik de fotolijst gewoon mijn blikveld in. Als die foto’s die langskomen maken me blij en ik denk dat ik er urenlang naar kan kijken. Het is weer zo’n cadeau waarvan ik niet wist dat ik het nodig had.
Ben er zo blij mee, dat ik jullie er gelukkig mee heb gemaakt…heeft een goeie plek bij jullie 🙂
We snappen niet dat we niet eerder zo’n fijne fotolijst hebben gekocht! Dan kom jij er opeens mee aanzetten…..
Heel erg leuk!!!
IK ben hier zo blij mee. Ronald heeft er ook mooie foto’s van mama op gezet.