Dag 4563: Nieuwe herinneringen

Screenshot_20220607_165459

Toen ik begon met bloggen, werd mij vaak gevraagd of ik bekend wilde worden. Om die vraag moest ik altijd een beetje lachen, want dat was helemaal mijn bedoeling niet. Stukjes schrijven wilde ik omdat ik het leuk vond om te doen. En ik vond het zo vermoeiend om met een balpen aan de gang te gaan in een notitieboek. Typen doe ik net twee vingers, maar het gaat nog altijd sneller dan ouderwets met een pen schrijven.

Mijn blog is een soort dagboek. Er komt te staan wat ik wil opschrijven. Soms is dat redelijk persoonlijk, maar meestal zou mijn kind het wel mogen lezen. Dat doet hij toch niet, geloof ik. Mijn man wel en we hebben er nog nooit onenigheid over gehad. In een dagboek kan je dingen van je af schrijven en dat heb ik de afgelopen jaren zeker gedaan en het heeft nog geholpen ook.

Gisteren las ik een oud stukje over de laatste week van BAM. Tot mijn ontzetting bleek dat ik me helemaal niet kon herinneren wat ik daarin schreef. Zijn dood was helemaal niet onaangekondigd- hij was de dagen ervoor al niet lekker. Maar ik had last van dezelfde symptomen omdat ik erg slecht tegen de hitte kan. Geen moment heb ik het idee gehad dat het zijn laatste week zou worden.

Vandaag heb ik de hele dag oude stukjes zitten lezen. Het zijn er nogal wat, dus ik heb verder weinig gedaan. Wat staat er veel in over de honden in ons leven, onze eerste en tot nu toe enige  gezinsvakantie, mama en mijn familie. Het is erg fijn om alles te lezen, want het zijn dierbare herinneringen geworden. Dus nu ben ik wel verplicht mijn mijn blogaccount aan te houden, want ik wil niet dat alles verdwijnt.

Misschien ga ik wel regelmatig teruglezen wat ik ooit heb geschreven. Blije, maar ook verdrietige dingen wil ik herbeleven. Natuurlijk zal ik mijn moeder en alle honden die hier in huis zijn geweest dan nog erger missen, maar uiteindelijk zal het fijn zijn om te beseffen dat ook verdriet tot op zekere hoogte kan slijten. Ook erg leuk is te merken hoe vriendschappen kunnen ontstaan, zelfs als je elkaar niet IRL hebt meegemaakt.

Het is de bedoeling dat ik nog heel lang doorga met mijn publieke dagboek. De meest gelezen stukjes zijn trouwens mijn reviews. Terwijl het gewoon gaat over mijn ervaringen met producten en dat het allemaal behoorlijk oppervlakkig blijft. Waar ik het ook over heb- nagellak, boeken of de hondenkinderen: iedere dag maak ik nieuwe herinneringen en gelukkig zijn het vooral hele fijne.

6 gedachten over “Dag 4563: Nieuwe herinneringen

  1. Cindy

    Doe je goed, om te blijven loggen. Erg waardevol om sommige dingen terug te kunnen lezen.
    De leuke, maar ook de verdrietige dingen inderdaad. En ik lees je blogposts graag. Niet alles hoor, pik er soms wat uit.
    Blog zelf alleen mijn vakanties, maar ook om dezelfde reden, het terug kunnen lezen.
    Doe vaak zoveel dat ik na een paar weken alweer bepaalde details ben vergeten.

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Dat is een goed idee, want je maakt veel mooie reizen en het is ook voor jou leuk om al je avonturen terug te lezen.

      Reageren
  2. Myrna

    Blijf maar lekker doorgaan hoor. En voor jou een herinnering aan belangrijke momenten in je leven.

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ik wil niets vergeten, maar het gebeurt natuurlijk toch. Nu kan ik regelmatig teruglezen wat we zoal meegemaakt hebben

      Reageren
  3. Linda

    Zo dan heb je veel herinneringen voorbij zien komen…vond het ook heel heftig om terug te lezen en dat het idd de voortekenen waren en dat we het aan het wisselende weer verweten…hoop wel dat je er een goed gevoel aan hebt overgehouden aan het terug lezen, ook al is het heel verdrietig af en toe.

    Reageren
    1. Pippi Bericht auteur

      Ik heb ook nog gelezen dat Dotjekon slapen van ’s ochtends 9 tot 4uur ’s middag
      gs. Ze was namelijk bijna 10.Dat ze zoveel kon slapen, was ik helemaal vergeten.

      Reageren

Laat een reactie achter op Myrna Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *