Vertalen is een pittig vak. Sinds ongeveer mijn twintigste lees ik voornamelijk Engelstalige boeken en dat gaat makkelijk. Af en toe zoek ik wel wat op. Toevallig wordt zo’n onbekend woord meestal in de volgende alinea uitgelegd en ik moet toegeven dat ik dan wel een beetje baal van het opzoekwerk dat ik voor niks deed.

Heel zelden lees ik een boek dat vertaald is van het Engels naar het Nederlands. Wat ik me dan afvraag is of het wel goed vertaald is. Dan lees ik iets en dan wil ik eigenlijk weten hoe het origineel is. Waarschijnlijk beter dan wat ik zelf weet te bedenken, want ik ben geen tolk. Dat laat ik over aan mensen die er jaren voor gestudeerd hebben.

Gebruiksaanwijzingen komen vaak in verschillende talen. Soms merk ik dat de Nederlandse vertaling wat rammelt en dan kijk ik of de Engelse beter is. Laatst stuurde Linda me de Nederlandse vertaling van een beschrijving van een Brits product. Iemand heeft hier puik vertaalwerk geleverd. Op één woord na. Laat dat nou net het woord zijn dat ik weleens gebruik als ik het over mijn NOTD heb en dan ben ik altijd bang dat iemand dan iets ziet dat hij of zij niet op het netvlies wil hebben.