Er zijn honden waar geen haar van af komt. Die zijn meestal heel duur, hoorde ik een paar maanden geleden. Mensen uit de buurt hebben er eentje die al dertien jaar oud is en ze hebben alvast een pup gekocht omdat ze niet zonder hond kunnen en willen. Voor het schattige zwarte hondje telde men een fiks bedrag neer-  daarvoor ik had ik drie Apollo’s, drie Fluffy’s en drie Popjes kunnen aanschaffen.

Maar goed, misschien is iemand in dat gezin wel allergisch voor hondenharen die overal in huis rondzweven. Ook als je er wel tegen kan, zouden al die haren je wellicht doen besluiten geen vuilnisbakjes uit Rusland en Spanje  te laten overkomen. Wie nog twijfelt, zal ik maar eerlijk vertellen dat wij er ook weleens gek van worden. Stofzuigen is geen fijne klus, maar hij moet het toch zeker eenmaal per dag gedaan worden.

Op de foto’s zie je hoeveel haren we iedere dag aantreffen in het reservoir van onze Dyson. Overigens zal ik dat merk niet snel aanraden. Het ding is loodzwaar en je moet een knop ingedrukt houden als je het gebruikt. Dat is voor mensen met zwakke handjes niet zo feestelijk. Maar de stofzuigen lijkt op zijn laatste benen te lopen en dus komt er binnenkort een nieuw exemplaar. We hebben nog een stofzuiger voor boven hoor. Die draait nu overuren.